Telewizor Albo ***

telewizor

Kolejny pełen obrót,
w skali świata, to tak mało
Nie zauważymy nawet,
kiedy pył osiądzie na tragediach
Niesieni światłowodem rzeczywistości,
nie zdążamy z przeżuwaniem informacji
Dziś umrę w Kosowie.
Jutro w Afganistanie.

Śmierć nie jest gwiazdą MTV
i nie przełączysz jej pilotem
Rządni wrażeń,
znudzeni własnym życiem,
zachłannie patrzymy, jak tracą je inni
W zamian, otrzymujemy ledwie
marnej jakości wizerunek miasta nocą
Paryż, Bagdad, Baltimore?
Bo cóż wspólnego ma daleki rozbłysk
z umieraniem?
Trup śmierdzi.
Telewizor nie.

ja telewizora (włączonego) niemal nie oglądam, bo i po co.

telewizor dla mnie też ś m i e r d z i

i zabija myślenie, czyli też prowadzi do śmierci.

Ciekawa koncepcja i przesłanie, powiedziane dosadnie. Można by to uznać za utwór programowy naszej epoki gdyby nie zbyt liczne prozaizmy.

Wyrażam niezgodę tylko na jedno słowo - "poważny". Życie jest zbyt krótkie, żeby być poważnym, ale to już zupełnie inna sprawa

Przeczytałam kilka twoich wierszy. Ten jest bezbłędny, odważny, trafiony. Do: czasu, sytuacji, ludzi.