Przeciekający poemat o niczym

1.


Tak to bywa z rozpaczą
że jak wszystko przecieka przez palce
umiera na rękach, niedojrzała
znowu życie niezrozumiałe
coraz bardziej powróci
by męczyć bez końca
którym jest

Znowu tutaj? Ile razy można
się jeszcze obudzić, nie czując pewności?
A może
o pewność właśnie chodzi?

dzień dwa odwrócony plecami od boga

dzień dwa na kolana rzuciła mnie trwoga

i płonie znów płonie teologii dym
czy chodzi o wiarę czy może o rym

ale uwierz skocz w to jak w nurt wartkiej rzeki
wtedy zacznie się miłość i zacznie się wszystko

raczej wszystko się skończy Walka się skończy
duma niewolnicza nie będzie już brzmieć
jak potężny mosiężny dzwon

po nitce do kłębka, wiem że się przekonasz
czy na pewno czy na pewno?

Czy skonasz?


2.


Nic nie jest takie jak się zdaje
nie mogę streścić nawet tego dokładnie
w minimum słów zawrzeć jeszcze mniejsze
Nic
nie jest takie
jak wam się zdaje
nie jest nawet
jak mnie się zdaje
podobne bo Nic to Noc foc bic i fic

Nic to Aaaa
a na pewno nie Nic

wydłubane wydłużone podzielone przez koronę
przytłumione wyrzucone wypocone one tone

vone Widziałem je wczoraj jak zjadało krucyfiks
kruca fuks jak szamało mówię wam ram tam tam

pocą się kolejne obrazy ociekają swoją wodą znaczki-grotołazy
przeciążone razy cztery te czarniutkie litery wydumane wypieszczone
osmalone Nic i niac ( a tu przestajesz czytać, Waść) tu już gubisz sens i nadzieję że
no właśnie
Nic

"pocą się kolejne obrazy ociekają swoją wodą znaczki-grotołazy
przeciążone razy cztery te czarniutkie litery wydumane wypieszczone
osmalone Nic i niac ( a tu przestajesz czytać, Waść) tu już gubisz sens
i nadzieję że no właśnie Nic"
-------------------------------------------------------------------
temat adekwatny do treści. udało Ci sie napisać poemat o niczym.:-)
wydmuszka. wypociny, trzciny, chrzciny, bliny, liny......................