"Nie chciałam uwierzyć"

Nauczyłam się już czekać
czekać, na lepsze dni.
Nauczyłam się już pomagać
słabszym ode mnie.
Myślałam, że umiem już kochać.
Potem przyszło zwątpienie, pustka.
Nie chciało się żyć.
A teraz?
Teraz coś się zmieniło-
nie chciałam uwierzyć,
że szczęście jest blisko,
że mam jeszcze czas
... na wszystko.
Dziękuję Ci Panie!

Masz rację. W życiu uczymy się także wierzyć.

Z tym czasem na wszystko, to bym jednak uważał. Można popaść w pewność próżną.

pozdrawiam,
s.m.

Często nie widzimy, nie odczuwamy tego co jest jasne i istotne, dlatego ten wiersz mi się podoba, respect for you....

Dziękuję Wam baaardzo za komentarze!

..hmm... a dla mnie...ten wiersz..
..mimo ze pieknie napisane slowa...
..to...
..hmm..
..to po prostu spowiedz..wyznanie...
..nie lezy mi...
..
..qrcze ..to chyba moje pierwsze takie slowa odkad tutaj jestem..ale...
..szczere...
...pozdrawiam...

Wiersz ladnie napisany, ale nie powalil mnie na kolana..

cóż mogiem napisać,czepili się że osobiste-pisz osobiście ile tylko będziesz chciała odsłonić,jeśli chodzi o treść pododba sie, może jakbyś dopracowała formę słów i kształtu reszta by uklękła :) pozd.

osobisty ale nie trafił w mój gust

pozdrawiam
Piotr Mogri

Na pocztaku wybija z rytmu powtorzenie

Nauczyłam się już

Po pierzwszym przeczytaniu nie bardzo mi sie podobal, ale przeczytalam raz jeszcze i wiesz: ladnie skladasz mysli, zawarte sa tu autentyczne emocje. Podoba mi sie.