peleryna

zza horyzontu
jednym okiem słońce
zerka ukradkiem
przbijając się przez
ażurowy ścieg chmur
codzienność
przerabia na drutach
rzędy ludzkich istnień
oczko na prawo...
oczko na lewo...
zza horyzontu
słońce wypłynęło
na okręcie z chmur
dzisiaj...
ja wiosłuję
galernik życia
jedno z oczek
w pelerynie wieków

Dla mnie bardzo dobre - pozdrawiam Panią Anię

vivat le dècadence, la belle èpoque!

o, witam miłośniczkę podziwiania widoków nieba :) jedno z moich ulubionych zajęć, a wiersz? śliczny, raz może mi cos zgrzytnęło ale zaraz zapomniałam o tym :)

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

dziękuję za mile uwagi:) uwielbiam patrzeć w niebo ( z różnych powodów)bo gwiazdy, mimo że tak odległe i zimne od wieków wierne są ludziom, co wieczór je witam i żegnam co rano... serdecznie pozdrawiam:)

ach ta nasza codzienność....
"galernik życia" - dlczego tak pesymistycznie?

pozdrawiam
Piotr Mogri

Panie Piotrze- a jak pesymista może napisać coś optymistycznego??? czy ma to być coś w stylu: "wiem że się wywrócę ale mam nadzieję, że za bardzo się nie poobijam";)- mimo wszystko uśmiechnięta serdecznie pozdrawiam; anna