"W podzięce" do Boga

Ja Tobie zaufałem
Chiałem Cię wielbić
Lecz Ty mnie oszukałeś
Kazałeś mi cierpieć
To był ból okropny
Przeszywał mnie cały
Jestem już nieufny
Bliski śmierci omdlały

Leżę całkiem pozwijany
Jak martwy wąż
Ty odebrałeś mi kończyny
By mi przydeptał głowę ktoś
Ja nie jestem winny
Ty obwiniasz o coś mnie
Jestem teraz skłonny
Powiedzieć zostaw mnie

Już odebrałeś mi rodzinę
Przyjaciół przywłaszczyłeś znów
Na mój umysł dałeś bliznę
Pozbawiłeś pięknych snów
Ja tak ciebie nienawidzę
Wspólnego już nie mamy nic
Ja wyszedłem na dzwonnicę
I przerwałem życia nić

pomysł całkiem dobry choć nie nowy...
ale rymów stanowczo zbyt wiele i są zbyt proste jak na monolog skierowany ku Najwyższemu...::):):):)

mam nadzieję, że utwór nie powstał na podstawie doświadczeń własnych...i nie mówię tu o dzwonnicy

pozdrawiam
Piotr Mogri