panaceum

ranek lał się przez ręce i padał na pysk. szczeniaki
odmawiały papki z radia grożąc nawrotem nudności.
do samej granicy łabędzi śpiew i żurawie zawodzenie.
zmasowany atak ptactwa i korzonków. musiałam być
nieźle zawiana.

nie miałam już siły na ostre granie. ciebie kręciły pępuszki
knedli i święty spokój. ja chciałam urżnąć łby kilku bażantom
a potem pikować z najbliższego urwiska. i żebyś to sobie
pstryknął na cholerną pamiątkę. durne stoki w jeżynowe kropki.

chwytne kolce rwały ciuchy i oddechy. słodkie zadrapania,
strużki soku. zdarte gardła i podeszwy, sforsowane zamki,
szczytowanie wielokrotne. w dolinie puszczaliśmy kaczki,
ostatnie korony, a najbardziej wodze. pilch leciutko wchodził
z brzoskwiniówką. nad zastawą z konserw fruwał duch babette

powrotne ptaki wykończył aviomarin.
w zmyślonej przyszedł mi do głowy pierwszy
od dawna dalszy ciąg.

No, ładnie pani M.M.K Ja o dawna podejżewałem, że pani do takich należy, dobrze że nie znamy się, bo bym nie wytrzymał.
"w zmyślonej"-nie rozumiem
pierwsze dwa wersy -efektowny początek amerykańskiej książki. przykład? "John powoli otworzył drzwiczki piekarnika. Dziecka nie było w środku."
A reszta?
Kręcą mnie pani ciągoty.

Zmyślona - to nazwa miejscowości. Inspirująca, isn't it?
Ja nie jestem pewna, czy właściwie pojął Pan żurawie i łabędzie.
Bo jeśli tak (tzn. muzycznie), to wcale się nie dziwię, że kręcą.
Bo pozostałe ptaki - to już można normalnie. A powrotne nawet trzeba :) Cieszy mnie wielce Pana komentarz (dobrze, że właśnie Pana, skoro już samotny :)

pozdrawiam