Labirynty rozpoznania

Zawstydzone, złote komnaty kurzu i ciszy -
Poranne słońce kurczy się i stygnie.
Uwięzione dusze znikają w szczelinach starego pianina
I goreją mroczne kąty twojej milczącej egzystencji.
Oto twoja ulubiona sala egzekucji.

W prozaicznych przepaściach samotności, tak długo
Pozostawałeś niewolnikiem własnej swobody.
Aż do teraz gdy otwierasz wrota mojej wyobraźni,
A ja układam się na wirujących złotych płomieniach.
W twoim ulubionym gabinecie - widmo.

Otwieram dla ciebie połowice swego zaufania
Gdzie władasz absolutnie i eksperymentujesz,
Obracając w palcach nagie i brudne nerwy
To twój ulubiony taniec niezaspokojonych żywiołów.

Już nie spoglądam w przypadkowe zwierciadła,
Przerażony wizerunkiem sennego ostrzeżenia -
Dotykam tylko ścieżki swoich blizn dłonią ślepca
Próbując odczytać z nich siebie samego.
W twoim ulubionym grobowcu wskrzeszania.

Sama forma tego wiersza może nie powala, ale jest w nim coś, co sprawia, że mi się podoba i to bardzo. Jego treść jest wymowna i całkiem w moim guście. Bardzo przypomina mi tekst piosenki Depeche Mode- "In Your Room" i nie mówię tutaj o plagiacie, oj nie...Broń borze!!! Wiersz jest w 100% autora, ale treść jest podobna :D Troszkę denerwuje mnie w nim zwolnienie i tak zatraconego już w bardzo dużym stopniu rytmu na końcu każdej zwrotki. Wiem, że autor chciał zapewne podkreślić coś takim zwieńczeniem zwrotek, ale mi to tutaj nie pasuje. Ale jak napisałem już wyżej ?wiersz podoba mi się bardzo?.

PS: Dla potwierdzenia mojej tezy postanowiłem wrzucić spolszczony tekst piosenki, mozecie mnie za to zabić, ale cóż...:)

In Your Room (W twoim pokoju)

Do twojego pokoju
Gdzie czas staje
I rusza wedle twej woli
Czy wpuścisz niebawem poranek
Czy też porzucisz mnie leżącego tu
W twojej ulubionej ciemności
W twoim ulubionym półmroku
W twoim ulubionym stanie świadomości
Twojego ulubionego niewolnika

W twoim pokoju
W którym przepadają dusze
I tylko ty w nim egzystujesz
Czy posadzisz mnie w swoim fotelu
Czy też zostawisz mnie leżącego tutaj
W twojej ulubionej niewinności
Twoją ulubioną nagrodę
Twój ulubiony uśmiech
Twojego ulubionego niewolnika

R
Ja łowię twoje słowa
Żyję twym oddechem
I czuję cię przez skórę
Jednak czy zawsze już będę tu?

W twoim pokoju
Twoje oczy płoną
Podsycając płomienie
Czy zamierzasz pozwolić zgasnąć ogniowi
Czy też pozostanę tu na zawsze
Twoja ulubiona namiętność
Twoja ulubiona gra
Twoje ulubione odbicie
Twój ulubiony niewolnik

R
Ukazanie się utworu:
1993-III
Tekst i muzyka:
Martin L.Gore

[sub]Tekst był edytowany przez Loverman dnia 22-10-2003 18:25.[/sub]

Loverman:) zgadza się, bowiem inspiracja ta sama!
Ja napisałem tylko to na swój drębny, na konstrukcji tekstu Martina rozłożyłem własną opowieść, może nie ulubioną, lecz pisaną pod brzmienie i słowa "In your room"

do takiego wiersza przydałoby się coś, co by jeszcze w jakiś sposób przerażało, wtedy nawet byłby fajny klimat, a tak czuję lekki niedosyt.

Pozdrawiam,
Kai Fist