Fabryka fanatyków.

Ala to była dziewczynka mała --
Bawiła się w piasku po kolana,
Na błękitnej plaży - takiej, o!
Której każde dziewcze marzy.

Nie przeszkadzało Ali -- że!
Tuż obok tej plaży stała fabryka,
Fabryka miliona klonarzy.
Władcy - co miał bzika-fanatyka.

Profesorów cała masa -- Klonów,
Marsz - marsz - marsz na USA.
Ala swego Jana straciła -- bo!
W tę wojnę do końca nie wierzyła.

I tak niewiele trzeba było Jak!
Jak tej plaży Ali - słodkiej wolności,
Jeden - tyci tyci - maleńki gen,
Gen fanatycznej w wojnę miłości.

[sub]Tekst był edytowany przez Seweryn Muszkowski dnia 17-10-2003 01:14.[/sub]

Fiku!
ja też się boję, przeraźliwie
i tylko niekiedy naiwnie wierzę, że może mądrość ludzka jest większa
że będą plaże pełne bawiących się dzieci
wielkie dzięki za wiersz, za myśli, za wrażliwość

pozdrawiam
seweryna

skojarzyła mi się lekcja angielskiego, gdzie opisywane były zdjęcia kontrastujące...
fabryka - łąka,

i taki podobny obrazek ujrzałem,

paradox: technika mnie przeraża...
a jakoś korzystam z niej bardziej niż inni...

Pozdrawiam,
Kai Fist

Mam po przeczytaniu tego wiersza podobne skojarzenia jak Kai
[sub]Tekst był edytowany przez Leila dnia 17-10-2003 22:30.[/sub]

Sewerynie, cóz mogę powiedzieć?
nie lubię form, jakie nadajesz wierszom
ale nie moge przejść obojętnie wobec czegoś takiego
jestem pod wrażeniem
i.... też się boję...