o mroku...

nie czuję nic i jestem niczym a moje decyzje zmienne jak wiatr
nie oddycham nie jem nie myślę nie zauważam świata

duszy ślepota jeśli mam duszę
serca oziębłość jeśli mam serce
umysłu otępienie jeśli on jest

mrok tylko mrok a może...

[sub]Tekst był edytowany przez Jerzy_Płonka dnia 08-12-2003 17:27.[/sub]

Wiem, dodałem ten wiersz niedawno, i że nikt ze stałych bywalców mnie nie zna... Hmmm więc jest to pierwszy opublikowany przeze mnie wiersz... tutaj. Zobaczymy co o nim myślicie...
[sub]Tekst był edytowany przez Jerzy_Płonka dnia 16-10-2003 21:43.[/sub]

Zrobiło mi się smutno po tym wierszu i pewnie taki miał być efekt.. W sumie po przeczytaniu go drugi raz zrozumiałam jego sens. Wiersz trudny, trzeba wolno czytać i zastanawiać się nad każdym zdaniem. W ostaniej linijce wyrażenie "a może" jest moim zdaniem niepotrzebne w tym wierszu, gdyż nie można zrozumieć co autor miał po tym na myśli. Poza tym, jeśli piszesz o mroku, w taki przerażający sposób, to bez przynajmniej kilkuwersowego złagodzenia go, nie powinieneś go tak bardzo i nagle usprawiedliwiać tym "a może..." Ale spokojnie, to tylko ja i moje rozważania na temat tego Twojego wiersza. Jeśli coś źle zrozumiałam to powiedz mi co miałeś na myśli :)Poza tym to mój pierwszy komentarz :D Pozdrawiam i życzę poetyckich sukcesów!

strasznie "mroczna" atmosfera!
kojarzy mi się z otchłanią piekieł,brrr
oczywiście są to Twoje odczucia,rozumiem i szanuję,
ale

jeśli możesz roświetl trochę swoją poetycką muzę

pozdrawiam i trzymam kciuki!