Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pożegnanie 14 X 2003


Rekomendowane odpowiedzi

Ostatni uścisk, dłoni muśnięcie
Spojrzenie smutne umysł mój mąci
Pocałunek - pożegnalne zaklęcie
Uśmiech niepewny na wargach błądzi

Przez szkło patrzę na oblicze
Z zapartym tchem podziwiam piękno...
Serce smagane tęsknoty biczem
Bo jesteś tak blisko, a tak daleko

Oddalasz się nie ze swej winy
Gest dłonią, niema obietnica
I tracę Cię z oczu na mąk niezliczone godziny
Lecz w duszy jest Twych obrazów skarbnica

A teraz cierpiący siedzę
Myśli przelewam na białe strony
Duchem jednak do Ciebie lecę
Chcąc odzyskać ten czas stracony

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach



Ech..Zalapalam sie jako pierwsza...:)

Jako Twoja fanka powiem : dziekuje, ze dotrzymales slowa..Jako niedoszly krytyk powiem ze wiersz mi sie bardzo podoba..Nie wiem ktory bardziej ..Ten czy poprzedni..

Widze zachwianie w rytnie w trzeciez strofie.To dlatego ze dwa ostatnie wersy sa wydluzone..Ladne rymy - niebanalne..

Najbardziej podoba mi sie droga zwrotka:

Przez szkło patrzę na oblicze
Z zapartym tchem podziwiam piękno...
Serce smagane tęsknoty biczem
Bo jesteś tak blisko, a tak daleko

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Masz dobre oko Dormo 8)Rzeczywiście w tej trzeciej strofie trochę wydłużyłeś, ale to nie przeszkadza.
Ładny wiersz. Bardzo spokojny, niemalże melancholijny, ładne starannie dobrane rymy. Cóż mogę dodać, może jeszcze to, że dobrze oddałeś atmosferę i przed oczyma ukazał mi się obraz odjeżdżającego pociągu z piękną dziewczyną w oknie... Eh ten romantyzm :)

Pozdrawiam serdecznie
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

oboje sie mylicie jeżeli chodzi o ścisłość ... ale to jednak piotr był bliżej prawdy ... pomylił się jedynie jeżeli chodzi o pociąg ... to nie był pociąg, tylko autobus ale i tak nie podejrzewałem , że można z tego wiersza tyle wyczytać ... pozdrawiam i dziękuję za komentarze

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Corleone 11Dziękuję Michale za sprostowanie. Postaram się zakodować w umyśle ten przedrostek A w Twojej twórczości. Pozdrawiam serdecznie.
    • Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam cię obdarzał potęgą i chwałą, Tyś Mi odpłacił obrazą niemałą   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam ciebie bronił przed Szwedów potopem, Tyś w me świątynie raczył rzucić błotem   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam tobie karty historii malował, Tyś Mnie z pogaństwem ohydnie szkalował   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam przecież bronił jasnej Częstochowy, Tyś się odwrócił do swych bożków nowych   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam ci dał łaskę ogromnej odwagi, Tyś się dopuścił wobec Mnie zniewagi   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam ciebie bronił i przed poganami, A ty chcesz bratać się z heretykami   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam cię wspomagał w czasie okupacji, Tyś się dopuścił niechlubnej narracji    Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam ci po wojnie zesłał uwolnienie, Tyś Moje imię dał na zniesławienie    Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam cię uwolnił od rąk komunizmu, A ty ulegasz wpływom modernizmu      Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam cię otoczył blaskiem swej światłości, Ty się dopuszczasz wstrętnej rozwiązłości    Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam chciał uczynić z ciebie swą winnicę, A tyś szatańską wybrał błyskawicę 
    • @Corleone 11 Istotnie! Ciekawy temat. Widocznie w tej przestrzeni człowiek po prostu musiał zaistnieć. Pozdrawiam Cię.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @viola arvensisMiło mi! Dziękuję!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @orenzUrok i czar starych kościołów przyciąga wielu ludzi, ja również lubię odwiedzać takie zabytki. Odnośnie do powyższego cytatu, który daje do myślenia i porusza zmysły, myślę, że groby istotnie są puste. Krążą wokół nich wspomnienia, a ciało powoli zamienia się w proch, chyba, że po śmierci już zostało poddane kremacji. Puste groby, bo zgodnie z wiarą chrześcijańską i nie tylko, dusze wracają w wymiary niebiańskie. Wiersz na piątkę. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...