Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

pokrzywy


Michał Asaliah

Rekomendowane odpowiedzi

Pokrzywieni naszą miłością
leżymy sparzeni
i choćby ból nas dręczyć przestał
nam losu to nieodmieni
świat odszumiał nas od siebie
przez te lata ciągłych wichrów
i nie widzę już nadziei
by cień pokrzyw kiedyś zniknął
wciąż drapiemy dawne blizny
pokrzywione przez pokrzywy
one nas już tylko łączą
nas , wśród pokrzyw nieszczęśliwych...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

..witaj..:)..
..bardzo ladny...jednak ..hmm.. zgodze sie z Kaiem...
..zmienilabym... ..zapisze go u siebie w notesiku...
..bedzie troszke inny...tak bym go widziala.. :)

" Pokrzywieni naszą miłością
leżymy sparzeni
choćby ból nas przestał dręczyć
naszego losu fakt ten nie zmieni
świat odszumiał nas od siebie
przez te lata ciągłych wichrów
i nie widzę już nadziei
by cień pokrzyw kiedyś zniknął
wciąż drapiemy dawne blizny
wyżłobione przez rośliny
one nas już tylko łączą
pośród chwastów nieszczęśliwych "

..nie gniewaj się proszę...tak jakoś miałam potrzebę.. :)
..pozdrawiam...


[sub]Tekst był edytowany przez BeZDoMnA_ŁzA dnia 06-10-2003 17:31.[/sub]

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...