"podniecenie"

zaszła sytuacja
wzbudza podniecenie
dreszcz przebiega
od stóp po skronie
zatrzymuje się tuż nad przyrodzeniem

taki delikatny przyjemny
uścisk w dołku
źrenice rozpala złotem
na uśmiech nachodzi ochota

rozchylmy radośnie
co się tylko zdoła
ramiona spowijmy
okrzykiem
rozradowanego serca

niech ciało rozpali
radości przyczyna
śmiejmy się, śmiejmy

jak dobrze! jak miło!

zaistniała sytuacja
jak lekki zefirek
przenika ciało
spragnione szczerości

szaleństwo ogarnie
koniuszki palców
i kosteczki i kości

do nieba wyda się
nam bliżej
i wszystko pokryje
złoty słońca uśmiech

Ma swoje momenty (1 i 3 strofa), ale ogólenie, to niezgorszy koncept w kiepskiej realizacji, ja bym wywalił tą patetyczna radość i zastąpił czymś bardziej naturalistycznym :)

wydawało mi się na początku, że pomyliłam pojęcia, ale nie- sprawdziłam:podniecenie-stan podrażnienia, pobudzenia nerwowego, zmysłowego itp., charakteryzujący się nadmierną aktywnością ruchową i słowną; wywołany zwykle sytuacjami oczekiwania i napięciem psychicznym. rozumiesz? ja się twoim tekstem wcale nie podniecam, wywołuje on u mnie jedynie chęć nagłych wymiotów..ech- pozdrawiam

jasiu zły, Samo zło i Julio Valentine - dziękuję Wam za ocenę.. jednakże, z przykrością stwierdzam, że wszyscy się pomyliliście.. choć wiem, że wiersz powinien sam się bronić, to muszę mu dopomóc..
człowiek nie podnieca się tylko w sytuacjach zgoła erotycznych, podniecenie które ja opisuję jest po prostu uniesieniem, chwilą radości, jak na przykład po otrzymaniu wiadomości o przyjęciu na studia, propozycji wyjazdu w piękne miejsce, czy szczęście na widok utęsknionej osoby.. jeżeli potraficie spojrzeć na ten wiersz z tej perspektywy, to będę szczęśliwa, jeśłi wciąż Was nie zadowolę trudno, może innymi wierszami, które wkrótce dodam..
pozdrawiam

a czy jak gdzieś napisałam, że chodzi mi o seks? definicja mówi sama za siebie, ech...