Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nie wiem jak to zatytułować...


pan X.

Rekomendowane odpowiedzi



każdego dnia
zostajemy wyciśnięci jak cytryna
z resztek swojego nikłego człowieczeństwa
żyjemy za szybko
stajemy się płytcy i puści
bez uczuć
bez wiary
bez nadziei na lepsze jutro
nim się obejrzymy za nami będzie już całe życie
nijakie
bez wyrazu
pełne rutyny
i w końcu zostajemy sami
jak pies przywiązany gdzieś do drzewa
bo właściciele mieli go dosyć
wśród swojej samotności nie będziemy mogli doszukać się sensu
będziemy błądzić przez głuche pola swojej świadomości
staniemy się niemi
zostanie z nas tylko ludzka powłoka
nic więcej...
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach



Nadal uwazam ze za malo jest w twojej poezji cukru w cukrze - jak ja to mowie( czyli poprostu poezji w poezji).Nie odkrywaj od razu swych kart.Zmus czytelnika do myslenia przezywania, dodaj wiecej tajemnicy..Tak bedziesz mniej doslowna..O doslownosci nie powinnam nawet wspominac, bo doslownosc jest takze moim przeklenstwem..Ale mowie co poczulam.
Musze tez wspomniec o rymach ktorych mi brakuje i o zbyt dlugich niektorych wersach

Tematyka, no coz..Troche utarta:uczucia wiara, zycie pelne rutyny, nijakie..
Nadal czekam na cos co mnie powali na kolana
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"wśród swojej samotności nie będziemy mogli doszukać się sensu
będziemy błądzić przez głuche pola swojej świadomości
staniemy się niemi
zostanie z nas tylko ludzka powłoka
nic więcej..."
To jest niezle, a reszta jakbym czytal ksiazke, tylko malo oszczednie napisana :D
Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ciekawa podróż bohatera przez życie, wzbogacana wspomnieniami i refleksjami, jak w życiu każdego z nas. Dwa drobiazgi:  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jeszcze nie spotkałem pijanego, który wyznałby otwarcie, iż jest pijany, a wprost przeciwnie: im bardziej pijany, tym uparciej utrzymuje, że jest trzeźwy.   To chyba jakiś specjalny wagon, gdyż przedział pierwszej klasy miał sześć miejsc do siedzenia, a przedział drugiej klasy osiem miejsc. Obecnie na większości kolei europejskich obydwie klasy mają po sześć miejsc. Ale ogólnie całkiem niezłe.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • ,, Boże, mój Boże,  czemuś mnie opuścił? ,,   niedawno wołaliśmy ,, witaj KRÓLU,,  a dziś ,, na krzyż z nim,,  i ukrzyżowaliśmy Jezusa    po ludzku w bólu żali się ON szuka pociechy u Boga Ojca  zawierza się Mu całkowicie   ,, niech się stanie jak Ty  chcesz, a nie jak Ja chcę…   do końca jest Człowiekiem    umarł jak każdy z nas  to jedyna droga do domu Ojca tam nas oczekuje  idźmy do Niego z ufnością    Jezu ufam Tobie    2022 /2024 andrew  cytaty Ps. 126, Piątek  dzień męki i śmierci Jezusa
    • Wiejskie kościółki Małe, drewniane Duże, murowane Na tych poddaszach wiją gniazda jaskółki   Msze wieczorne, czy te nad ranem Na radość ślubów, na rozpacz pogrzebów Schodzą się ludzie ze wszystkich brzegów W tych ścianach modlitwy zamurowane   Blask wpada nieśmiało przez świetlik Oświetla wiernych oczy I policzki, które czasem łza zmoczy W tych oczach - mętlik   Obok kościółka, mała aleja Tłumy dusz, nie wiadomo skąd Ktoś w ich dusze ma jednak wgląd W tych duszach - nadzieja   Biją głośno kościelne dzwony Ciche łkanie przy pustym grobie Cmentarną ziemię wróbelek dziobie W tej ziemi, z tych łez, wyrosną klony   Wiejskie kościółki Ptakom - schronienie Ludziom - zbawienie Zapewnią te małe przyczółki    
    • życie pozagrobowe pierwsi  wymyślili Egipcjanie    niezwykła obietnica  i odpowiednia administracja  trzyma naród w zaprzęgu  kapłani mogą wydłubywać ludziom oczy  rabować grobowce    wiara jest najważniejsza    na czas budowy domu osadnicy  okopywali się w żywej ziemi  gościnność bezkresnej Wirginii  to ataki Indian chorób i komarów  pierwszy rok decydował o wszystkim    dziś ich prawnuków fentanyl wlecze ulicami  i żywcem wciąga pod ziemię    wiara przyciąga nadzieję    w noc poprzedzającą jej urodziny zostawił na schodach skrzynkę  poćwiartowane ciałko ich syna  to miał być prezent    wiara i nadzieja z czasem rodzą    miłość             
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...