cichy wielbiciel zwierząt

wystrychnięty na
człowieka
jestem w połowie
zmechanizowany
roboty chodzą po głowie
po życie
banalne i żałosne
krzykiem rozparte
na sztalugach
po
maluję

uwielbiam siadać na krześle
i liczyć bóle
jeden dwa milion

czasami na wycieczce do zoo
w gadaniu papug i małp
siedzę jak buszmen
taki inny nowy
ślepy cyborg

wystrychnięty
na podobieństwo Boga
wolę antylopy

...maluj Adamie, maluj...



Aneta

dobrze napisane, problem znany mi - potykam się o niego codziennie...
miło znów Cię czytać Adam:)
agnieszka

No i co Panie Adamie? Nie popisał się Pan. Temat znany, omawiany i takie tam dalej.

> wystrychnięty na człowieka
Niesamowite. Brzmi jak: "los wybrał mnie człowiekiem". W serialach brazylijskich kariera murowana.

> zmechanizowany
No tak. To genialne. I jakie oryginalne! Matko boska. Aż się nie chce wracać...

> maluję
Jasne. Mechanizuję, maluję, i jeszcze umiem kartę kredytową wepchnąć do bankomatu. Jestem gościem wybranym przez los - człowiekiem. Niesamowicie złota myśl.

> wystrychnięty na podobieństwo Boga
*zief*

Co się dzieje? Nowy serial w TV jest emitowany czy co?
Sio od tych kniotów. Pisz(-cie) jak dawniej, bo to jest straszne jak narazie.

[sub]Tekst był edytowany przez Seweryn Muszkowski dnia 15-09-2003 02:47.[/sub]

Tego wiersza szczególnie nie popieram. Szkoda, że tak wyszło, bo materiał na coś o wiele lepszego jest. Zresztą nikt nie jest w stanie pisać tylko genialnych wierszy :)))
Pozdr.