Pojęcie

niewiem jak to jest

w puste wieczory przykucać

na parapecie

niewiem jak to jest

spoglądać w czarność pokoju

wewnętrzną

spoglądać zza parapetu

na kolor asfaltu

tez niewiem

dodawac i mnożyc okna bloku

nie wyobrażam sobie wogóle

słuchać i wachać zapachy

spoconego dnia codziennościa

nie chce

wiele niewiem

a to co wiem nie wystarczy

głodnemu ciału na długo

piękny!!!prosze o więcej!!!!!!!!!

Jak wiemy, tablusa rasa to czysta fikcja (genetyka). Wierzę, że wiele otrzymujemy od naszych rodziców, w dniu poczęcia. I dlatego, "niewiedza" zawarta w Twoim wierszu jest łatwa do odszyfrowania, bo to nie: a) czysta (sic!) miłość, b) ojcowska dusza c) itd. tylko nauka, to co świat, ludzie, codziennie odkrywa. Cóż, gdy tak spojrzę na ten wiersz, to widzę niejako "rachunek sumienia" młodego człowieka, przed którym stoi jeszcze wiele wrót do otwarcia. Lubię takie wiersze. Mają coś w sobie, coś bardziej realnego. Mało w tym fikcji.

ps. "nie wiem", bo czasownik. Błedy w wierszu to ohyda. :(

pozdrawiam

jest tu coś, co mi się podoba :)