***(ciasno) I

ciasno
ubiór jak druga skóra

bez ruchu
bez nadziei na ruch

lekkie bicie serca
lepkie oczy
lejkiem płynąca krew
lękiem ugięte kolana
ledwie wsparty na nogach

niemożliwość pokłonu
przeraźliwa niemoc czekania

Aleś mnie tym wierszem zniewolił!
Prawie oddychać nie mogłam , masz Ty moc w słowach
ale skąd ta ciasnota? czyżby ktoś lub coś Cię krepowało w życiu?
Świetny wierszyk dający do myślenia
pozdrawiam
Natalia

Niezwykły....... Brak mi słów!

Pierwsza część - I, będą następne


Adam

Adamie, trochę rozczarowałes mnie tym wierszem. Po pierwsze jest on zbyt oczywisty i środki obrazowania jakich używasz oklepane.

ciasno
ubiór jak druga skóra

"ubiór jak druga skóra" o tym nawet w reklamach było poza tym znaczeniowo drugi zwrot jest powtórzeniem pierwszego.


bez ruchu
bez nadziei na ruch

Tutaj tez razi mnie powtórzenie, wystarczyłby sam drugi wers.


lekkie bicie serca
lepkie oczy
lejkiem płynąca krew

lękiem ugięte kolana
ledwie wsparty na nogach

i znowu to samo co wcześniej, dwa to samo znaczące zwroty...

niemożliwość pokłonu
przeraźliwa niemoc czekania

jakieś to wszystko senne. Pozdrawiam.

"ubiór jak druga skóra" tez mi sie nie podoba
ale "lekiem ugięte kolana" choc może nie nazbyt oryginalne, i mnie na kolana powaliły, choc nie lękiem lecz zachwytem środkowej częsci tego wiersza
pozdrawiam i tutaj!

przeraźliwa niemoc to mnie ogarnia, bo tych oczywistych i oklepanych środków używasz po mistrzowsku budując sens i formę, niema jestem po prostu, bo cóż powiedzieć mogę, czasem nie wyszukane metafory lecz proste słowa więcej znaczą, gdy umiejętnie się nimi posłużyć... aga

Adaś, cudnie napisałeś... aż ciarki przechodzą...

Kasiu! W pełni przyjmuje Twoja krytykę w pełni. Wcale nie sądzę, że to wiersz wysokich lotów. Pełno mankamentów ma. Nie jestem i nie chcę być guru jak kiedyś Tomasz Kozłowski... Nie będę nawet bronił tego tekstu przed Tobą...


Adam