Cztery Dawida

najpierw rzecz a potem ktoś
jeszcze później pragnienia
na pół
aby skończyć
na oglądaniu wiadomości

gdzieś po drodze można zdobyć wszystko
(czyli nic) i wiać
gwizdać szeleścić wirować
z rękoma kreślącymi zwykłe okręgi
szczęścia lub nie

migawki wspomnień jak cisza-
głuche nieme głuchonieme
wrzeszczące z horroru do poduszki
nieprawdziwe - cisza to brak dźwięku
brak uderzeń serca

gdzieś po drodze potrafię mówić
o sobie wczoraj
gdy jutra nie będzie nie krzyknę wciąż głupi
jedyne co pewne
moją ulubioną liczbą jest 4

gdzieś po drodze można zdobyć wszystko
(czyli nic) i wiać
gwizdać szeleścić wirować
z rękoma kreślącymi zwykłe okręgi
szczęścia lub nie

No...zatrzymał mnie wiersz....
zaciekawił..

z jednym się nie zgadzam..ale to ja..zaznaczam

cisza to brak dźwięku...to nieprawda......

siódemka - to moja ulubiona..

pozdrawiam ciepło - Mirka

az tak lirycznie
i aż tak smutno
to niemożliwe, by tyle życia zmieścić w tak krótkich słowach
czy to możliwe ... by tylko ... tyle ...

wielkie dzięki

ja chyba muszę się poważnie zastanowić, bo zaczynam dostrzegać pewne wspólne elementy u różnych autorów na tym portalu, co mnie dziwi bardzo, dlatego Dawidzie jeszcze pomyślę nad tym tekstem, pozdrawiam, agnieszka

Dziękuję za komentarze i również witam

Agnieszko - chwilkę mnie nie było i nie bardzo wiem co w trawie piszczy...

Pelmanie - cisza to śmierć, dokładnie tak samo twierdzę w wierszu

Krzysztofie - wiele słów po to, aby wyraźnie sprowadzić ciszę - śmierć do wymiaru czysto cielesnego mimo zwyczajowego kojarzenia uderzeń serca z uczuciowością

Czekałam, czekałam i doczekałam się Twojego wiersza – sentyment pozostały po „Amatorce poezji” – i powiem tylko - piszesz świetnie.

Pozdrawiam i czekam na kolejne Twoje wiersze
Aneta