Ewula Opublikowano 29 Października 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 29 Października 2020 (edytowane) Kobieta - od dziecka przyjaciel w każdym życiowym momencie od – pomóż mi mamo do - jak dobrze że jesteś szepcze i dziecięce i dojrzałe serce Z nią wyśniony sen, w przerwie, na leżaku razem na czas do przedszkolaka z nią miś z oberwanym uchem w objęciach nie była na nas zła, chociaż była draka Z nią plecak szkolny, ciężki jak nieszczęście lekki, bo ona wiedzę pomogła spakować mądrość przyjdzie po latach, kolejnym życia rzędzie tych wartości pielgrzym starzec nie będzie żałować Z nią najczystsze kochania Z nią wszystkie barwy słońca Z nią zapachów kwiatów majowe wyzwania Z nią wszechświat, on nie zna końca Kobieto - muzo artystów, którzy tylko próbują oddać niezwykłą naturę twą Erato, piękna bogini Dziś walczysz o wolność swą Edytowane 31 Października 2020 przez Ewula (wyświetl historię edycji) 2 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
iwonaroma Opublikowano 30 Października 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 30 Października 2020 Piękny ukłon w stronę kobiet, szacunek. Może dla mnie bez ostatniej strofy, choć rozumiem, że to znak czasów. Ale na pewno pozbyłabym się słowa 'nieudolnie' bo to trochę deprecjonuje sens pracy artysty ....:) np. 'którzy tylko próbują' lub inaczej, żeby podkreślić, że wytwór artystyczny jest zawsze krok z tyłu za prawdziwym życiem (ale niekoniecznie całkiem w ogonie :)) Serdecznie pozdrawiam 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Ewula Opublikowano 30 Października 2020 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 30 Października 2020 (edytowane) Bardzo dziękuję :) Masz rację z tym słowem "nieudolnie". Poprawiłam także ostatnią strofę :) Dziękuję za podpowiedź.Pozdrawiam serdecznie :) Ewa. Edytowane 30 Października 2020 przez Ewula (wyświetl historię edycji) 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Gość Radosław Opublikowano 30 Października 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 30 Października 2020 Witaj W tym wierszu jest wiele fraz, które sposób opisują piękno, mądrość i głębie kobiety. Jest również kilka Wybieram te: "Kobieta - od dziecka przyjaciel w każdym życiowym momencie od – pomóż mi mamo do - jak dobrze że jesteś ( a może " po - jak dobrze, że jesteś ? - tak sobie myślę na głos :) szepcze i dziecięce i dojrzałe serce" "Z nią wszechświat, on nie zna końca" ta ostatnia fraza zapiera dech w piersi . Tak myślę, nawet można na tym zakończyć ten wiersz - wrażenie piorunujące, dla mnie idealne na puentę. Piękny wiersz Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Ewula Opublikowano 30 Października 2020 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 30 Października 2020 @Radosław Bardzo Tobie dziękuje:) Emocje wyrażone w moim wierszu powstały pod wpływem obecnej sytuacji politycznej w kraju. Mój przyjaciel podrzucił mi temat- "napisz wiersz o kobiecie". Pomyślałam, jakoś tak wyszło. Ja jestem wielką fanką Wisławy Szymborskiej. " Portret kobiety" zawsze wzrusza mnie do łez. Co do Twojej podpowiedzi- " do "zawsze zwracamy się do kobiety-matki, ona jest na końcu, zawsze przy nas- i na dobre, i na złe. Pozdrawiam serdecznie Ewa Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Gość Radosław Opublikowano 30 Października 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 30 Października 2020 (edytowane) @Ewula Pozwoliłem sobie na takie luźne i spontaniczne odniesienie. Wiersz afirmuje kobiecość, nakładając nań obecny kontekst ten ostatni akord może być w domyśle. Ja to już miałem w głowie, czytając tytuł ;) Natomiast wiersz bez tej końcówki jest dla mnie bardziej uniwersalny i zostawia mi więcej przestrzeni. Tak to odbieram, tak sobie to czytam, i tak się delektuję. Edytowane 30 Października 2020 przez Radosław (wyświetl historię edycji) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Ewula Opublikowano 30 Października 2020 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 30 Października 2020 (edytowane) @Radosław Też tak można :) Rozświetliłeś mi dzisiaj dzień Radku, dziękuję:) Ewa Edytowane 30 Października 2020 przez Ewula (wyświetl historię edycji) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Sekret Opublikowano 30 Października 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 30 Października 2020 Myślę, że nie wszystko, co człowiek pisze musi być uniwersalne. Uniwersalność wartości zawsze wypływa z pewnej, czasem dosadnej i osobistej treści - posłużę się tu "banalnym", "oklepanym" przykładem utworów Mickiewicza czy Słowackiego. Mimo że dotyczyły one konkretnej sytuacji politycznej, to wciąż płyną z nich wartości ponadczasowe jak tęsknota za ojczyzną, bunt przeciwko oprawcom lub ponadczasowe systemy i formy buntu - mickiewiczowski mesjanizm kontra winkelriedyzm Słowackiego. Ogólnie rzecz biorąc sama zwykle decyduję się na pisanie utworów oderwanych od czasów i zajmujących się szeroko pojętą metafizyką, niemniej jednak nie zgodzę się z przedmówcami - utwory nie tracą na uniwersalności, jeżeli dotyczą bieżącej sytuacji. Dlatego końcówka jest dla mnie jak najbardziej na miejscu. Utwór mi się podoba, zwłaszcza "z nią wszechświat, on nie zna końca". 2 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Ewula Opublikowano 30 Października 2020 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 30 Października 2020 @EwulaBardzo dziękuję:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się