cukierek albo psikus

Witam   - ten wiersz to kawał dobrej roboty - 

Zawrócił czas który już nie wróci - zacny bardzo wiersz.

Gratuluje weny...

                                                                                        Pozd.

Pod lekkim, pastelowym, szalem wspomnień zmieściłaś również te, które prowadzą na manowce.  Na dzieci czekają zasadzki, poważne zasadzki. 

Zastanawiam się, nad ostatnia frazą "dwóch kresek". W czytaniu zacząłem sobie to pomijać. Utwór staje się pojemny i zostawia większe pole do interpretacji, oraz odniesienia poszukania we własnych doświadczeniach 

"odkryliśmy inną słodycz

smak różnił się
ale był równie pyszny

i też trochę do wyrzygu"

Myślę, że mocne strony Twojego utworu to:

- sposób ujęcia,

- porównanie

- gra nastrojem. 

Ciekawy, bardzo ciekawy wiersz. 

Pozdrawiam 

@ais Wierszowy pop art. Lubię. :) Pozdrawiam! 

Waldemarze, dziękuję bardzo za komentarz i podobanie. Październik to dla mnie wyjątkowy czas ;)

Pozdrawiam.

W czasach mojego dzieciństwa przeważnie natykało się na ekshibicjonstów. Duże warszawskie osiedle z wieloma wewnętrznymi podwórkami dawało im większe możliwości. Nie słyszałam, żeby coś złego stało się jakiemukolwiek dziecku w tamtym czasie. Za to teraz przeglądając i przesłuchując podcasty kryminalne dowiaduję się, ile dzieci ginęło na przełomie lat 70 i 80. Na podwórku biegaliśmy do 22:00 i nikt nas nie zaczepiał. Czasami trafiali się cudzoziemcy, od których dostawaliśmy - za nic - drobne pieniążki: liry, albo centy.

Muszę jeszcze wspomnieć, że ówcześni lokalni przestępcy bardzo dbali o swoje terytoria.  Właściwie to oni stali na straży porządku w swojej dzielnicy, przynajmniej u mnie tak było. Zdarzało się, choć sporadycznie, że jakaś szesnastolatka romansowała z żonatym facetem, ale to trwało krótko i nie nosiło znamion przestępstwa. 

Wyrzuciłam. Niepotrzebna prywata.

Dziękuję za komentarz.

Pozdrawiam.

Dziękuję bardzo!

Pozdrawiam.

@Radosław @Waldemar_Talar_Talar @Gathas @iwonaroma @Lidia Maria Concertina @dmnkgl @Allicja

Dziękuję Wam bardzo za serduszka i serdecznie pozdrawiam :)))

Na pewno inną percepcję rzeczywistości ma dziecko, inną dorosły, a jeszcze inna jest w dokumentacji służb. 

Inny świat, inne realia, inne dzieciaki. To  temat na długą dyskusję :) 

Kresek nie odebrałem, jako prywaty :) 

W wierszu pozestawiałaś czułość, język dziecka, oraz troszkę drapieżnego słownictwa. 

Jak to tutaj zwykło się mówić - przemawia :) 

@ais Smaki młodości z "wyrzygiem",
              chciałbym to jeszcze widzieć.
 

Miłego weekendu i pogody.

@[email protected]  Dziękuję bardzo :)))

Miłego!

@ais "Łełe"  zabrzmiało jakbyś ze szczęścia płakała,
             be-be czasami etiuda młodości zabrzmiała.

Kłaniam się, a u mnie śnieg be be be!

@[email protected] zająknęłam się :P

A u mnie ślicznie, ciepło, wiosennie i protestująco ;)

@ais "Protestująco" zabrzmiało jak Boskie kredo,
              mam nadzieję, że co robią... wiedzą.
 

Kłaniam się.

Świetny tekst. Tyle w nim i moich wspomnień. Nie wiem jak w Warszawie, ale u nas w łódzkim jak chciało się żeby Donald miał dodatkowo kolor wciskało się w gumę kawałek rysika z kredki i zagryzało. Oranżada w proszki, a taką w woreczkach mieliście? 

Dziękuję, ten wiersz to kapsuła czasu. 

Pozdrawiam 

Pojechałam kiedyś z kolegami do Łodzi na mecz. Jeden jedyny raz w życiu. Cudem przeżyłam hahaha

Kredek nie jedliśmy. Oranżady w workach nie pamiętam...

Dziękuję :)

Pozdrawiam.