Poeta

Poeta
 

wyrzekła się matka
wydziedziczył ojciec
żona uciekła już z osiem lat

dzieci się nie przyznają
ze wstydu spłonęła ciotka
z niedowierzaniem głową kręci brat

z dala omija zgorszona sąsiadka
ksiądz proboszcz już nie uśmiecha się
nogę dała kolesi gromadka, przyjaciel odmeldował się

w odwrocie wyszydzona armia
warcholstwo wykorzysta uzbrojony wróg
bluźni oczerniony diabeł, sposępniał wysłany na terapię bóg

słowo wzruszyło przodków uniwersum
święty porządek zbezcześcił wierszowany bat
nad karą myśli zhańbiona ludzkość, zemstę szykuje zdeptany świat

w pustym pokoju, w jednym bamboszu  
stoi on, wierszołap,
zamyślony wpatruje się w okno
w ręku niezapisany blat

chyba popatrzyłem w lustro......

@artbal Żeby ktoś jeszcze tego poetę czytał... Głównymi odbiorcami poezji są głównie inni poeci, ewentualnie znajomi poetów, katowani ich ,, twórczością" (i mówię tu też o sobie ;)). Widzę w tym wierszu jakąś pogardę dla roli poety, ale i siłę jaką dzierży. W mojej opinii obydwie są mocno przesadzone w porównaniu do rzeczywistości, ale trudno odmówić wierszowi ponurego, wręcz postapokaliptycznego klimatu i za niego leci serduszko :)

Pozdrawiam

@dmnkgl Dziekuję za interesujący komentarz.

Witam - mądry wiersz mimo że trudny.

                                                              Pozd.

@Waldemar_Talar_Talar Dziekuję za ...komentarz.
Czy wiersz trudny...Na pewno wieloznaczny.