Matka wierna jak pies

@Kot Nie zamiauczysz głośniej niż Czarek.

Miłego wieczoru.

@opal Wchodząc nago do łóżka syna, umiera się na pewno... ale ze wstydu.

Wszystkiego dobrego.

@Czarek Płatak O czym myślałeś pisząc? Jakbyś mógł kilka słów, byłbym wdzięczny. Pozdrawiam.

@fregamo

@opal ach no ja nigdy np. nie porównałabym matki do psa, a mamę zawsze kojarzę z miłością, a nie śmiercią itd. Dziwny w tym wierszu stosunek matki i syna, a traktowanie ojca jeszcze dziwniejsze. Być może tak mają niektóre dzieci, ale to raczej powinno boleć, a nie wzbudzać zachwyt. 

@opal hm... chyba Ty też straciłeś jakieś czucie ;) no raczej to nie Covid 

@Czarek Płatak no to dałeś czadu. Wiersz jest świetny! Wrócę tu, bo teraz tylko w biegu:)

@M.A.R.G.O.T To wiersz. Inna rzeczywistość. 
Ja to czuję, Ty pewnie też - tyle że od innej, dosłownej, powiedziałabym, strony. 
A to, że tak  reagujemy, świadczy tylko o sile i - mz - klasie wiersza. Quod erat demonstrandum.

@[email protected] Patologia, zgadza się. Chory związek, zgoda. Nie do pojęcia/przyjęcia - też zgoda. Masz rację.

I Czarek to poruszająco opisał, dotykając aż po takie (nasze) skrajne - reakcje. 

@opal Może za niedługo, będziemy akceptować i opisywać jak muzułmanin obcina głowę człowiekowi, wejdziemy do rynsztoka jak babrzące się w szlamie świnie. Patologia zawsze będzie tym czym jest... niczym innym. Nie można zła namaszczać wierszem, bo przykładamy do tego własne ręce. Stajemy się współodpowiedzialni za to co się wokół nas dzieje.

Pozdrawiam Opal.

@opal wiesz ja wiem, że to wiersz... ale tu patologię ukazuje się jako normę postępowania, która wzbudza strach ale i śmiech, ból ale i przyjemność. Owszem wspomnienia cały czas tkwią w psychice i mają ogromny wpływ w dorosłym życiu. Czasem do końca życia człowiek nie potrafi przyjąć wartości akceptowanych przez społeczeństwo. Zbyt trudne mając zakodowany wzór z dzieciństwa. Jednak pisząc wiersz jako poeta powinno się zaakcentować swój stosunek do takiego postępowania. Raczej nie należy pochwalać patologii i poniżać wartość każdej rodziny. Taki wzorzec przedstawiony w tym wierszu nie jest dobrym wzorcem do naśladowania. Czego uczy? ... Co przekazuje ?...

@M.A.R.G.O.T @M.A.R.G.O.T @[email protected]

Tyle że tu nie ma matki. Jest śmierć, wierna JAK matka, patologiczna matka.  Metafora śmierci. 

Hmm. I nie widzę tu promowania patologii. Opis - tak. Drastyczny, wchodzący pod skórę, pod dobrostan mojego (jestem matką i - córką, wychowaną w kulcie Matki-Polki itp) myślenia - tak. Ale pewnie nie czytam dokładnie. 

Czy też: nie czytam zgodnie z Waszym odczytem.

A ponieważ widzę, że nasze odczyty (odczucia) są tak diametralnie różne, zakończę w tym miejscu, bo nie widzę sensu prowadzenia dalszej dyskusji. 
Pozdrawia, dobrej nocy.

@Czarek Płatak Genialny wiersz. Ja go odbieram bardzo, bardzo osobiście, bo poniekąd mnie dotyczy.

Pozdrawiam.

Dziękuję Iw. 

Tłumaczy? Tłumaczy, ale jak widać nie wszystkim. Może nie doczytali.. :) 

Pozdrawiam 

Niektóre może rzeczywiście. 

Pozdrawiam 

Dziękuję, oby. Może jeszcze napiszę coś dla tej.. mamy ;) 

@Czarek Płatak widzę, że wiersz wywołał różne odczucia, więc niejako 'perwersyjny';) ja z tych co się kłaniają nad słowem, użytymi metaforami. Trzeba go poczytać dłużej. Coś tu pada o patologiach itd. nie wiem, chyba w odczycie wzięta pod uwagę została jednak matka, a nie śmierć. Wiersz ukazuje ten 'pociąg' peela do śmierci, no a że się znamy, to nie zaskoczył, a mi także niestety bliski, więc rozumiem;) fajne te momenty przebłysków, miłości, chwil pełnych życia. Noo i ta końcówka, to mam nadzieję, że nie jakiś mocny nawrót czerni:) pozdro

Cieszę się, że nie przechodzisz obojętnie. 

Serdeczności 

Dziękuję. Też jestem jedynakiem.

Z doświadczenia jednak wiem, że nie każda matka kocha tak jak napisałeś. Mam jednak nadzieję, że znaczna większość. 

Z pozdrowieniem 

Dziękuję za poświęcony czas. Głównie ten poświęcony na szkalowanie wiersza, w którym doszukałeś się łamania obyczajowości, zła i patologii. 

Jako jeden z niewielu nie zrozumiałeś, albo nie doczytałeś o czym powyższy traktuje. Jakkolwiek bazuje na mojej osobistej historii, moja matka daleka była od ideału to wbrew temu co Tak Cię nastroszyło nie traktuje o kazirorczym związku dziecka z rodzicem.

Każdy z nas nosi czasami jakąś maskę, ale osobiście nie piszę wierszy żeby udawać kogoś kim nie jestem. Piszę, bo są dla mnie formą oczyszczenia i samorealizacji. Dlatego nie zdejmę maski, bo jej tutaj nie założyłem. 

Jak również go nie usunę, bo okropnie nie lubię kiedy ktoś mi rozkazuje to raz, nie po to go tutaj zamieszczałem żeby na żądanie jednego z forumowiczów go usuwać to dwa (na marginesie - jeśli tak zepsuł Ci krew zawsze możesz, go zgłosić moderatorowi z prośbą o usunięcie. Jeśli zgodzi się z Twoimi argumentami może go usunąć niezależnie ode mnie), trzy jak już powyżej nadmieniłem doszukałeś się w nim przesłania, którego ze sobą nie niesie. 

Jakkolwiek mnie nie pozdrawiasz ja wręcz przeciwnie - pozdrawiam Cię serdecznie, bo wierzę, że w takim miejscu jakim jest forum stworzone z myślą o ludziach oddychających poezją, kultura osobista powinna stać na najwyższym poziomie. 

Życzę zdrowia 

@Czarek Płatak Czarku o moją kulturę osobistą możesz się nie martwić, przecież nie ja napisałem ten wiersz, tam pokazałeś Swoją kulturę osobistą, gardząc własną matką. Matka to rodzicielka i jaka by nie było, wymaga szacunku od syna. A Ty w tym wierszu bawisz się Nią  jako medium poetyckim. Skoro Ty nie potrafisz to ja w tej chwili wstydzę się za Ciebie i przepraszam Ją za Ciebie. Nie można zdobywać popularności kosztem własnej rodziny, to jest haniebne, obłudne, niegodne poety jeśli się za takiego uważasz. Nie pluje się do własnego gniazda. Mamy widocznie inne spojrzenie na rolę matki w wychowaniu dzieci Jej funkcji w rodzinie. Nie wychowali Cie rodzice, nie wychowam Cię i ja, nawet tego nie próbuję, bo do Ciebie nic nie dociera, ale to Twoja sprawa a nie moja. Ja się wyraziłem jednoznacznie co do treści, za forma dostałeś serce. ale to serce należało wcześniej podarować matce.
 

Za odpowiedź pozdrawiam za wiersz nigdy.

A co Grzesiu z szacunkiem do matki, która zabija swoje dziecko? @[email protected]

Dzięki.

Twój Komentarz mógłby paru 'niezbyt czujnych' czytelnikowi naprowadzić na to co właściwie w wierszu jest czarno na białym. Wystarczy jedynie uważnie doczytać do końca i wziąć dosłownie coś innego niż tytuł. Stwierdzam jednak z przykrością, że niektórych to przerasta. 

Z pozdrowieniem 

...a starszy ma zawsze racje? ...kiedyś to była rzeczywiście prawda, ale wtedy wiedza brała się z doświadczenia ;)