Cztery strony świata.

Cztery strony świata, wybór jeden,

zaś ze mną, grzechów siedem  

o to ja człowieczek, że teraz nie wiem, 

cóż począć  

Może wybiorę zachód, właśnie spadło słońce 

sznurkiem pociągło dzień, kolorowe miesiące 

 niczym barwne motyle, z nim się zabrały 

lato, już październik, kasztany pospadały.

czy warto iść ku niemu, idąc , mrok mnie połknie 

Pójdę na wschód, gdzie wschodzi ono, 

,światło daje życie, to fakt, wiadomo, 

przed zachodem zbiec, ciągle w świetle trwać 

by nigdy nie umrzeć i grzechów się nie bać 

Ładnie, pomysłowo i głęboko...  Tylko dwa ostatnie wersy wydaja mi sie niepotrzebne.., bo poprzednia zwrotka już bardzo ładnie wiersz zakańcza. Ale jej ostatnia linijka może płynniej by w ten sposób brzmiała: "by nigdy nie umrzeć i gzechów sie nie bać". Jak myslisz? Pozdrawiam.

masz serducho za pomysłów 100, trenuj pióro, którym kreślisz coraz lepiej, może napisz nawet lepiej, lub innego coś, nie poddawaj się bo upartość to jest coś :)) choć potykam się już w pierwszej, to potknięcia miłe są, aż mnie korci temat Twój,

cztery strony świata, wybór jeden /grzechów siedem noszę w nim/czy ja człowiek jestem ten/ który pierwszy powie im

cóż mam począć, co mam wybrać/którą stronę, gdzie są końce/może zachód który lubi brać/w który właśnie spadło słonce

sznurkiem ciągnąc dzień/ kolorowy..........:)))))

porównaj czy ABAB nie jest lepszy od AABB ? Twoja druga by wyglądała tak;

Może wybiorę zachód, właśnie spadło słońce 

 niczym barwne motyle, z nim się zabrały 

sznurkiem pociągało dzień, kolorowe miesiące 

lato, już październik, kasztany pospadały.

Pozdrawiam