Szafran

Valerio, już kiedyś napisałem taki kawałek, niżej zaprezentuję, wiersz to nie najnowszy (warsztat dość ubogi), posiada sporo mankamentów i odnosi się do zbiorowości, do ogólnospołecznej perspektywy, nie jest to tekst autoopisowy ani personalny do kogokolwiek.

Jak go ocenisz? ;))

Tomasz Kucina

Mister Ad Verbum - ich przeliczone związki-

bez opamiętania pędzimy – do przodu

to nonsens

ziemia kulą jest przecież

Mister Ad Verbum zatrzymał myśl w miejscu

spogląda na świat stożkiem piramidy

wzorem matematycznym

„związki” próbuje kontemplować

boimy się upływu czasu – a czas boi się piramid

pędzimy (myśli Ad Verbum) do spraw przyziemnych

trójkąty do swoich kółek

(czas przenika przez bryły – życiowa geometria)

„gość w słowie” wybrał odosobnienie

w imię zasady rachunku prawdopodobieństwa

bo „związki” kreują w wariacjach

brak im wspólnego mianownika

ułamki uczuć solennie odliczonych i podniesione

do en potęgi cielesnego upojenia

przeliczają się co dzień w promile

erem Pitagorasa. pustelnia

ludzie bez treści w trójkąta funkcjonalności

ich życie to sinusoida – przybrani w punkty ekstremalne

podzieleni przez zero

od Mistera Ad Verbum

oddziela się zmysł – to granica – i biegnie

prosto do nieskończoności

bez logiki i sensu w tym układzie współrzędnych

zmierza ku następnym obszarom pochodnym

złożonym

z nowej sekretnej kobiecej formuły

(z kolejnej – liczby urojonej)

—

@Tomasz Kucina Mam skojarzenia z jednym z wierszy H. Poświatowskiej. Poszperam wieczorem. Pozdrawiam. 

O proszę, znów skojarzenia moich wierszy z klasyką, bardzo miło.

@Tomasz Kucina Całkiem luźne skojarzenie z utworem *** Scheila masz brunatne ramiona. 

Bardzo surowy wręcz diaboliczny to wiersz Haliny Poświatowskiej, te elementy brunatnych skrzydeł - mocna charakterystyka, z tego co wiem to wiersz z pierwszego tomiku, pod tym samym tytułem i mocno osobisty. Poetka była ciężko chora na serce, na skutek przebywania w piwnicy przez długie miesiące w czasach wojny. Wyplątały się powikłania po anginie. Ten tomik jest debiutancki, i odnosi się do być może bardzo subiektywnych i sceptycznych przeżyć, może ten erotyczny wydawałoby się charakter --> "Hymnu bałwochwalczego" (taki ma tytuł wiersz poetki o którym piszesz Radku), ma sens rozliczenia się z życiem, lub jest dość odważną próbą zmierzenia się nawet ze śmiercią? To wbrew pozorom może być mega poważny wiersz, choć nie analizowałem w źródłach. W tym samym roku w 1958, Poświatowska przeszła operacje serca w Stanach. za kilka lat --> drugą, a 9 lat później odeszła. 

Mój tekst ma charakter luźny łatwy i zawadiacko erotyczny, nie jest obciążony traumą. 

Może ja dam link do tego pięknego utworu Haliny Poświatowskiej, by przypadkowi - czytający nasze komentarze wiedzieli o czym piszemy. To śliczny utwór. Dziękuję Radku za piękne skojarzenie, lecz to pewne -->  nie zasłużyłem.

Pozdrawiam :)