IMAGO

położone uważnie 

uwagi nie potrzebuje 

a to którego mnóstwo

statystycznie szuka gniazda 

choćby po to by skorupką

brata czy siostry nasiąkać  

nie jest mądrzejsze od kury 

i nie było nigdy pierwsze 

forma uwłacza 

przyziemność gniecie 

pod butem nieraz ginie

głód nie do zaspokojenia 

prowadzi w miejsca w których 

czołganie to za mało
by przetrwać 

chwila przed zmierzchem 

bęben w trzewiach milknie 

skóra twardnieje i kości 

obecność przodków staje się

namacalna a tradycja 

osiada jak mgła 

szum w głowie cichnie 

misja nabiera kształtów 

można na jedną chwilę 

oderwać się od ziemi 

lot jest zuchwały 

jak całe życie 

niby więcej wiem 

a wciąż jak balon 

lecę nie tam gdzie chcę 

lecz tam gdzie muszę 

ustawiam wieżę z klocków 

sięga już sufitu chwieje się 

w środku ukryłem sekret 

wieża za chwile runie 

a sekret potoczy się 

pod kanapę w ciemność i kurz 

mag znowu wyjdzie 

z ukrycia i rozda karty 

@a...a „nie bądź dzieckiem” wiersz jest o dorastaniu a misja to nie pisanie po portalach bynajmniej. Pozytywne może jest to ze jesteśmy częścią. Częścią, która nie ogarnia całości.

"lot jest zuchwały" i niech tak pozostanie. Zuchy nie boją się magów :);) gotowe ponownie odlecieć.

Witam - mi się podoba ta droga którą trzeba przejść.

                                                                                         Pozd.