Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nareszcie


Justyna Adamczewska

Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję, tak teraz jestem jak dziecko, ale już samodzielne :)) Tylko, jak każdy potrzebuję czasami opieki, ja też się opiekuję, gdy ktoś tego potrzebuje, Jeszcze raz dziękuję Natuskoo. 

@M.A.R.G.O.TDziękuję. Pozdrawiam  

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam - Justynko  najważniejsze że się nie poddałaś - 

Jesteś  znowu z nami - a wiersz zabolał bo musiał.

                                                                                       Miłego ci życzę.

                                        

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki, Marku, bardzo dzięki, poszła sobie cholera, nareszcie

Ciebie również Annie, dziękuję

O jakie trafne spostrzeżenie, dzięki w kropki bordo, masz rację, ale już tak zostanie. Miłe, iż uważasz, że mój wiersz jest niezwykły. Jeszcze raz b. dziękuję. :))

Dzięki Aniu. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Powracam do wiersza. 

Po pierwszym czytaniu, moją uwagę zwrócił jego styl. Podobnie było przy wierszu Działanie, który opublikowałaś w czerwcu. Zajrzałem do tamtego tekstu i komentarza, który zamieściłem. Wtedy użyłem sformułowania "ogon" a dzisiaj "pazur".

 

Moim zdaniem oba mają coś zawadiackiego w sobie, (może przypisanego autorce;),  pewną nonszalancję, pewien dystans, coś co wpływa na wrażenia obcowania z frazą. 

 

W dzisiejszym wierszu jest uchylony rąbek tajemnicy, jest też miejsce na dyskrecję. Takie balansowanie na pograniczu tego co chcesz przekazać, a co pozostawić na dopowiedzenie czytelnikowi. 

 

Wiersz czytam w całości ale równie dobrze mogę wziąć sobie poszczególne części i budować obrazy, odnosić do własnego doświadczenia. to czyni obraz pojemnym i wielowymiarowym. 

 

na koniec odniosę się do jednego z wersów, który mnie szczególnie ujął 

" naprawiam wszystko powoli" - odbieram go jako wyraz miłości, szacunku,  PL do siebie. Jest to również inspiracja zwłaszcza w dzisiejszych czasach, gdy człowiek zmaga się z presją , bodźców i czas. 

 

Zastanawiam się również nad wersem " nie leżę ciągle w łóżku" - tu by coś pokombinował, nawet już mam pomysł ;)  

 

 

Wiersz zrobił na mnie wrażenie estetyczne i dotarł do serca. 

 

Pozdrawiam

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...