O świcie

Skoro nas przybywa 

to naszej materii w kosmosie jest coraz więcej.

Nie znikamy na zawsze, ponieważ nasza materia uwalnia się,

z naszych ciał i dołącza do kosmosu ,

zaś nasze głosy, niczym echa brzmieć w nim będą zawsze.

Nie martw się, nie znikniesz nadal będziesz, 

tam gdzieś w gwiazdach w chaosie naszego świata,

który z ziemi jest niesiony i będzie dopóki trwa nasza ziemia,

karmiąca się słońcem, wielkim olbrzymem którego widzę w bezchmurny dzień,

zawsze o świcie.

To wątpliwe zdanie... Materii jest raczej tyle samo, tylko formę zmienia. Poza tym spoko.

Nie bardzo potrafię znaleźć jakąś logiczną myśl pomiędzy tymi dwoma wersami. Początek zdecydowanie powinieneś jeszcze przemyślec.