* * *

nawet gdybyśmy byli
jedną z wielu planet
gwiazd we wszechświecie
będziemy samotni
wokół własnej osi

Sylwia Błeńska 15.9.20
 

@Silver ślicznie. Pozdrawiam. 

Prawdziwie. 

Wrzuć sobie Silverko znak diakrytyczny do 'będziemy'.

Pozdrowienia 

Witaj --  podoba się  - ach  ta samotność  - czasami boli...

                                                                                                                Pozd.

Dziękuję  i również  pozdrawiam 

Dziękuję

Tak to prawda n. Pozdr.

Witaj Waldemarze

To prawda samotność potrafi być dotkliwa .Pozdrawiam serdecznie :)

@Silver Samotność zawsze mnie fascynowała, gdyż jako stan jest permanentna. Wystarczy spojrzeć na zbiór wyrazów przeciwstawnych i żadne ale to żadne, nie jest w stanie go zrównoważyć ;) (czy się jej przeciwstawić :D)

Podobno bliźnięta jednojajowe mają tą jedynie przewagę, że o te dziewięć miesięcy mniej, nie czuły jej, aż w takim natężeniu i potrafią się na siebie nazwajem się wyczulić :DDD Lubię myśleć o Nas, że każdy jest odrębnym wrzechświatem, a skoro odrębnym to już chyba o włos od - samotnym... Zostaje nam więc już tylko jedno skoro się obracamy wokół własnej osi, to róbmy to tak, jak tancerz czy łyżwiarz figurowy, to jest z otwartymi oczami patrząc zawsze w kierunku obrotu i koncentrując się na jednym punkcie odniesienia, być może uda się nam, coś innego dostrzec niż tylko czubek własnego nosa, a nuż to będzie inny wrzechświat.

Pozdrawiam

Pan Ropuch

Tym razem nie: powierzchownie, ogólniki. Ot, fasada. Bliżej mi do Pana Ropucha. Pozdrawiam, bb

A może jesteśmy.

Samotność to wolność.

Pozdrawiam

Myślę że  mogę  się  z Tobą Andrzeja zgodzić,  pozdrawiam :)

Pozdrawiam :)