Wizyta II

Przyszła dzisiaj jak zawsze nieproszona
w zwiewnej szacie z kolorowych liści
z kropli deszczu na smukłej szyi kolia
promienie słońca okrywały ramiona

w szczupłych dłoniach trzymała po kiści
dojrzałych owoców których aromaty
rozchodziły się cudowną wonią wokoło
na młodej twarzy pomarszczone czoło
poznaczone trosk licznymi bruzdami

na głowie zaś miała świeże kwiaty
powiązane zielonymi wstążkami
w barwach tęczy wrześniowe bukiety
delikatne stopy ubrane w ludzkie smutki
wiązane w ciemnoszare westchnienie

czy przyszła odebrać nowe wersety
kolejne właśnie zapisałem strony
bo wiersz nigdy nie będzie skończony
nie przepadnie w niepamięci za krótki

dziś przyszła do mnie choć
nie wiem na czyje zaproszenie
jesienna melancholia

Witaj -  zgrabnie kolorowo  - ale czy nie za wcześnie Macieju.

                                                                                                       Pozd. 

Witaj Maciejko. Delikatny, ażurowy utwór. Pozdrawiam serdecznie Justyna :))

Dla mnie, a dokładniej - dla mojej duszy, mógłby być jeszcze dłuższy.., co w moim przypadku jest bardzo niezwykłe :) Pozdrawiam.

bardzo wam wszystkim dziękuję za miłe i empatyczne komentarze