Do adresatki

Rzeka płynąc dostrzega to samo,

jak słońce zachodzi i wstaje rano.

Czasem wyleje - łąki zaleje,

chłop skosi, będzie siano 

Dzika kaczka chowa się w trzcinie, 

w tej rzece która przed siebie płynie,

Ze sobą co tylko, do morza poniesie,

do niosąc wiele dni minie.

Poniesie butelkę którą wrzuciłem,

do której słodki liścik włożyłem.

Może ktoś znajdzie, przeczyta,

i pomyśli, ale tęskniłem.

Do niej tą butelkę posłałem 

po oranżadzie, którą miałem.

Lepiej by było, gdyby sama adresatka

przeczytała, to co napisałem.