szybko przemijająca wielka chęć robienia czegoś

mam słomiany zapał
do życia
do wszystkiego

nie jestem midasem
czego dotknę
w proch zamieni się

dno rozpaczy dobrze znam
stąpam po nim 
próbując się odbić

piszę przewidywalnie 

korzystam z okazji 
że minęło południe 
i mogę się napić

gnając w owczym pędzie
staję się kozłem ofiarnym
własnej ambicji

A może trzeba mniej "robić" życie, a więcej "dać mu się porwać..? Taka refleksja powstała we mnie po przeczytaniu Twojego wiersza - znowu bardzo otwartego i jednoczesnie z lekkością, "jakby mimochodem" sięgającego w głębię naszej ludzkiej w egzystencji. Pozdrawiam :)

.

@duszka
"dałem mu się porwać
nie wiedziałem gdzie
obiecywał wielkie góry
a jestem na dnie"
- R. Riedel "Boczny wiatr"
 

Dziękuję za czytanie i miły komentarz:) Miłego dnia!

Witam -   ciekawy to fakt - mocne przemyślenia...podobają się.

                                                                                                           Pozd.

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję CI bardzo! Pozdrawiam serdecznie!

@dot. dziękuję za czytanie i komentarz:)

@Joachim Burbank wiersz odczuwam 'konfesjonalnie', jak zresztą z reguły u Ciebie. Do szpiku szczerze i smutno, aż chce się, żebey peelowi się rozjaśniło na horyzoncie;)

@Luule dziękuję, czasem iskierka nadziei się pojawia:)

@dot. najważniejsze, żeby nie dać się zapędzić w kozi róg...

Dobre i tyle;) niech rozpali! Może zabrzmi to zbyt 'patośnie' a zarazem trywialnie, a do tego przykład ze mnie żaden,bo ja mam tak samo jak w tytule i 1 strofce, ale ONE LIFE! I niech będzie dobre. Dobrej nocki

@Luule dziękuję bardzo! 

Czasem "najtrudniej jest po prostu żyć, po prostu żyć"...

@iwonaroma dzięki za serduszko :)

@Ruth Mallory dziękuję!