Plusk

Zdarzenie najkrótsze jest końcem języka

tej fali zwełnionej co kręgiem w noc wyszła

i spienia się w szumie, w oddechu powolnym

gdy drzewa nawiedza i jest w drodze kropli

dzielonej na Plancki, gdy umysł zsumował

w ułamku sekundy, odcisnął w neuronach,

już siostra spóźniona wodę w kołach budzi,

jak cyrklem po lustrze, za którym świat drugi

majaczy się mętnie, że glony, że liście,

że ryba nad mułem zasrebrzy i zniknie.

Witaj - ciekawy wiersz -  zmusza do refleksji - zwłaszcza drugi świat  za lustrem.

                                                                                                                                               Pozd.

przyjemnie się czyta, chociaż nie wiem o czym to jest:) ktoś majaczy and wodą, bawić się z wodą jest fajne. serce ma najwięcej neuronów.

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Waldemarze.

@valeria Bo to jest Wioletto wiersz z gatunku tajemniczych ;) Dzięki.

i dla wtajemniczonych:)

Bez przesady, odrobina wiedzy:

tym bardziej nie wiem o co chodzi:)

@valeria Czas Plancka... tak w przybliżeniu, bo fizykiem kwantowym nie jestem, to najkrótszy odcinek czasu, tak krótki, że łeb pęka, nie jesteśmy sobie w stanie tego wyobrazić, podobnie długości Plancka itd. Era Plancka to etap wczesnego rozwoju naszego wszechświata, z naszego punktu widzenia niewyobrażalnie krótki, a wydarzyły się wtedy rzeczy, któe zaważyły na tym, że teraz istniejemy... Kosmos jednym słowem. :) Ja też nie mam specjalistycznej wiedzy na ten temat, ale lubię poczytać to i owo, bo to fascynujące. Ot co.

@Jan Paweł D. (Krakelura) Znajomy mi opowiadał o rozmowie z pewnym fizykiem kwantowym, i on twierdzi, że religia jaką my wyznajemy (chodzi o wszystkie, nie tylko o Chrześcijaństwo), to taki wstęp, warstwa wierzchnia, a dalej jest świat od którego wielu fizyków kwantowych wariuje, albo się nawracają, bo dochodzą do granicy za którą wszelka logika wysiada, a tym bardziej język, a zwłaszcza potoczny, nie jest w stanie niczego opisać. Np. tego, że na poziomie kwantowym przestaje istnieć czas i przestrzeń, a przynajmniej w tym znaczeniu w jakim my je rozumiemy. Czytałem o tym, ale nie proś mnie o szczegóły, bo musiałbym sobie odświeżyć wiedzę. Tak z grubsza, jak zapamiętałem dochodzi się do miejsca, gdzie istnieje tylko jeden punkt, a żeby opisać czas i przestrzeń muszą istnieć co najmniej dwa, jednym słowem nieprzekraczalna ściana dla logiki i rozumu, a ja cieszę się, że ona istnieje.

@valeria Dla mnie o tym wszystkim dobrze opowiada ten utwór:

spałam na fizyce:) niemniej fajnie to opisałeś. czasu nie ma, bo się przywraca przyszłość, która teraz jest, bądź przeszłość, która teraz jest.

@valeria Też spałem na fizyce, dopiero jak zacząłem o tym czytać popularnonaukowe książki to zobaczyłem w tym wielką tajemnicę, której nikt w szkole nie potrafił mi pokazać.