w lustrach wojny nie ma miejsca na krainę czarów

na brzegu innego świata  

słońce

zatrzymuje się w pół drogi 

i nikt nie jest w stanie 

ułożyć sensownego zdania

darniowa ławka 

przy grobie

gdzie włóczędzy 

przychodzą

załatwiać swoje potrzeby

moje miasto

miasto zaczarowane

pokaż mi we śnie proroczym

właz

przez który wejdę do raju

przez granice

opasane kolczastym drutem

gdzie stoją wieże strażnicze 

i kończy się czarna ziemia

a zaczyna 

piach 

po horyzont

z matową złocistością

coś w rodzaju cichej nadziei

@MIROSŁAW C.

Trochę rewolucyjny wiersz.

Takie uwielbiam.

Pozdrawiam

@Andrzej_Wojnowski "Największe rewolucje w dziejach wybuchały dzięki ludziom, którzy potrafili odrzucić to, czego uczono ich całe życie". 

Goran Bregović  - mógłby zagrać do tego tekstu :).

Dziękuję za komentarz. 

W lustrach wojny odbija się kraina czarnej magii...

Obyśmy o wojnach mogli tylko pisać.

Pozdrawiam

Obyśmy... Choć niektórzy mówią, że to co dzieje się teraz. To jest wojna. 

Dziękuję za komentarz.