okruchy

Spadają jak manna – nie z nieba,

ze stołu, gdzie kipi obfitość.

Pomogą, gdy wielka potrzeba,

gdy myślisz, że wszystko to nicość.

Czy na mnie specjalnie czekały,

gdy taszczę ciężary tej chwili,

w przestrzeni akurat za małej,

bym stanął i mógł się posilić?

Choć wokół jedzenia jest dosyć,

aromat sam ślinę przełyka.

Z daleka w zachwycie tkwią oczy,

podchodzę – nic nie tknę – to lipa!

Łaknienie natychmiast przechodzi,

ogromny apetyt – nie na to.

Kształcony nie pojmie nic młodzik,

nie pozna się na tym amator.

Wraz z wiekiem dość rzadko spadają.

Z tęsknoty aż serce mi pęka.

Dziś spadły, szepnęły w tramwaju

„na ciebie już czeka chleb szczęścia”.

@Jacek_Suchowicz

Okruchy życia, choć niejadalne

w konglomeracie tworzą historię

przynajmniej takie jest moje zdanie

- każdy mieć może swoją teorię

Ja tak to widzę i tak odbieram

choć nieraz obraz jest zamazany

jak wiersz spłodzony dla danej chwili

gdy na kolanie jest napisany.

pozdrawiam

@Jacek_Suchowicz a ten chleb szczęścia to na myśli  masz co?

Pozdrawiam

Witam - podoba sie  - 

                                        Pozd.

wiersz rzeczywiście dla danej chwili

przylazł do głowy spłynął na ekran

gdy Cię zatrzymał to bardzo miłe

aby przekazać sentencji zestaw

interpretacja jest owszem owszem

pragmatyzm zieje z tego podejścia

na zakończenie tylko dopowiem

szerokie spektrum ma tu chleb szczęścia

pozdrawiam

zostawiam interpretacje czytelnikowi

Pozdrawiam

Najlepszy chleb to, mimo wszystko, ten domowy. Czasem może się przejeść (wtedy warto sie chyba przegłodzić), ale przynajmniej skład i procedura wypieku są dobrze znane.

Pozdrawiam. FK.

dzięki

Pozdrawiam

domowy ... własny wypiek - bardzo dobry

ale inne "chleby," które spożywamy są niezbędne

Pozdrawiam

Okruchy... :)  lubię to słowo, bo ma bardzo pojemne znaczenie, jak w Twoim wierszu.
Stół dosłowny, ale i metafora, a to co na nim - w naszym życiu - rozmowach, decyzjach zależy od nas samych...
Nie zachłystujmy się lipą, nie warto, a okruszki może każdemu szepną, końcowy wers, na koniec drogi, który ładnie domyka całość.

Pozdrawiam.

... może nie po Twojemu, ale próbowałam w tym miejscu.. lub.

dzięki:)

Pozdrawiam

ps rozumiem że nic nie pasuje - nie bardzo wiem o co biega

... Jacku, próbowałam, ale już jest ok.

z przyjemnością przeczytałem