A skoro już umarłem

A skoro już umarłem

To marny mój los

Pamiętam jak zmierzał

Ten ostatni cios

Nie lało się ze mnie zbyt wiele krwi

Bo ciosem tym była

Ta miłość i Ty

Rozliczę się w niebie

Ze smutkiem i bólem

W momencie gdy znowu

Poczuję się czule

Lecz nicość w tym wszystkim

I potężne Łzy

Jam niczym tak samo

Jak walka o nic

Z tą pustką wędruje

Od wielu lat

I trwoga co niszczy

Każdą z mych szans

Rozdarte mam serce

I stąd cała krew

Na rękach mych bladych

I zabite sny

Nie znajdę spokoju

Gdy męczy melodia

Trumniarskiego życia

I śmierci aulodia