Poranek w ogrodzie

przedpołudniowym słońcem mi do twarzy

w koszulce i spódnicy halce jak kwiaty cykorii

z czułością wyprzytulam każdy koniuszek koronki

spojrzeniem w oczy dodajesz szczyptę kocham

@valeria przejrzec się w jasnym, niczym niezmąconym krajobrazie, popłynąć na dotyku koniuszków tam i z powrotem, nie patrzeć na życie które jest brzegiem, a my oddalającą się od niego rzeką.

Cudowne. Pzdr

Piękne mamy lato, w Warszawie zawsze znajdę zielony kąt:) pięknie napisałaś :)

Miły ten Piotruś W, ale trochę skąpy, jeśli daje tylko szczyptę.

wieki go nie widziałam:)

Dag naprawdę ślicznie opisała mini, bo chwila w ogrodzie, o poranku miła i sympatyczna... mnie troszkę za mało treści.

Mam też pewną wątpliwość odnośnie.... 

.. jakoś 'brzęczy' mi taki zapis,  wydaje mi się poprawniejsze... w przedpołudniowym słońcu do twarzy mi ... itd...

Ostatni wers, ze szczyptą, podoba mi się, bo prawie widzę to spojrzenie, które szepce.. kocham.

Pozdrawiam.

hej, w porządku, chodziło mi o moją delikatną opaleniznę, z którą mi do twarzy. zapis może być i tak i tak, jestem otwarta. Dag pięknie oceniła mnie. czujemy do siebie chyba sypmpatię.