Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Powidok


dmnkgl

Rekomendowane odpowiedzi

Ileż to razy pojawiało sie pragnienie, by zatrzymać jakiś widok, doznanie, przeżycie, chwilę... Ileż to obrazów i melodii przechowuje pamięć...

Pięknie to uchwycone.

 

Mam tylko uwagę do trzeciego wersu, Napisałabym go tak:

Niech się odciśnie w nim obraz tej chwili.

 

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@dmnkgl Wiersz świetnie się czyta, bo pieści wszystkie zmysły. Czego tu nie ma? Jest mnóstwo przeróżnych barw jak błysk fal jeziora i czerń latarni, są dźwięki - śpiewy, jest smak cytryny i mięty, jest dotyk obtartych kolan. Przez to można wiersz poczuć w każdym wymiarze dlatego tak działa na wyobraźnię :).

 

Można byłoby się przyczepić, że powidok to tylko zjawisko wzrokowe, że pamięć sensoryczna to najkrótszy i najbardziej zawodny rodzaj pamięci. Ale cóż, w końcu to licentia poetica i traktowanie metafor dosłownie niszczy zabawę :P.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Johny  Witam, dziękuję za takie wgryzienie się w wiersz :) 

Masz rację, że nie jest to zjawisko krótkotrwałe i chwała Panu, że tak jest. Proszę sobie wyobrazić jak musiałby wyglądać obraz pod powiekami gdyby zostawałoby tam niemal wszystko, lub co gorsza po prostu pamiętali byśmy wszystko. Albo zamiast wyobrażać można po prostu zerknąć do biografii Sołomona Szerieszewskiego. Horror.

Pamięć jest stety niestety ulotna co daje doskonały powód by co jakiś czas ją sobie odświeżyć :)

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...