dziennik

@Starzec trzeba wierzyć, że tam trafi ;) pozdr. M.

@Starzec żart raczej. Również dziękuję i pozdrawiam.

Pośród tego co obce, a bliższe niż dusza, Wiruję płytko na wietrze oddechu ust, Choć zbyt wiele szans przez palce przeleciało, Na codzienności ciepłe dreszcze Na sny niewarte interpretacji, pola słoneczników co nigdy nie usychają, To wciąż z wdzięcznością czekam, Aż uwolnię w sobie przestrzeń A rzęsy pokryją krople rosy nadziei     Przeżyłam - bo kazali, Przestałam żyć - bo za niewidomym tłumem pognałam jak dziecko za pierwszymi krokami, Zagubieni się w oceanie materii,  Wymarzną na śmierć i autentyczności brak Spalą się łąki krzyży, na jedno zamknięcie powiek, prawie niezauważalnie stanie czas, I znów przed lustrem staniesz     Wyśpiewuję z rana pieśń wolności, A łzy topią serca lód, Już nie ujrzę swej miłości, Zawitała ciemność zbyt głęboko, Przeszył ciało z impetem genetyczny ból Gdy spojrzałam na świat z góry, Widząc wielki tego świata nieodwracalny trud.

@Starzec W takim razie chętnie je podbiję ;)

@Leszczym

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to powinno znaleźć się w Wikipedii :))