Szklanka

Kusisz swoim kształtem.

Stoisz naga, przezroczysta.

Obejmuję twoją kruchość dłońmi,

aby ogrzać cię ich ciepłem.

Wypełniam cię po brzegi.

Zimne krople pokrywają cię jak kryształy.

Lekko pocieram twój łuk zwilżonym palcem.

Błyszczysz, wibrujesz, wydajesz z siebie melodyjny pomruk.

Pokusa jest ogromna, aby opróżnić cię jednym haustem.

Ale ja się nie spieszę.

Droczę się z tobą.

Drażnię ustami twoją napiętą krzywiznę.

Aż do ostatniej kropli.

@pneuma

Każda myśl jak kryształ

w jedną całość się wtapia.

Śliczny wiersz.

Pozdrawiam. 

Dobre, przewrotne:). Pozdrawiam

@M.A.R.G.O.T dziękuję za miłego słowo.

@Marek.zak1 dzieki wielkie. udanego wieczoru.

Ale tytuł..:)  trafnie ujęte dumanie na pokusą, wypić, czy nie wypić... ciekawe co w środku... 

... dla wygody pominęłam to słowo.

Pozdrawiam.

@Nata_Kruk hej, co do pokus to nie mam problemu, aby im ulec, ale lubie je rozciagac w czasie ;). Dzieki za pochylenie nad tematem. Milego!

@pneuma Tytuł wszystko tłumaczy i spłaszcza...a szkoda :( Pozdrawiam :)

@pneuma Zgadzam się z @w kropki bordo  że tytuł można by zmienić. Zobacz jakie wrażenie zrobił wiersz @ais "Jesteś taka zimna":

Tytuł szklanka psuje całą tajemnicę :). Tekst jest fajny, ale byłby bardziej zaskakujący gdyby nie narzucać od razu myśli, że jest o zwykłym przedmiocie :). Pozdrawiam :).

@Johny , @w kropki bordo, dzieki za cenna uwage. Popracuje nad tym. Tym razem niech zostanie jak jest. Z ciekawosci zapytam, jak byscie go nazwali? :). Have a good one!