Szuflada

– Słodzisz mnie piołunem, gorzki sypiesz cukier,

ja ci za to wręczam, zwiędłych kwiatów bukiet.

~ Martwisz znów radością, cieszysz smutkiem szarym,

a ja muszę wdychać, twoich kłamstw opary.

– Pieścisz mnie skalpelem, ranisz miękkim udem,

ja ci szepcę w biuścik, przetrwamy tę próbę.

* Zgodnie z prawdą kłamiesz, mówisz tylko słowem,

słuchasz miodem w uszach, jak mam wierzyć tobie.

W tej naszej szufladzie, chaos wciąż się błąka,

słodko kwaśna miłość, wierci się po kątach

                                       :(

Kupa bałaganu, swarów cały korzec,

rozejm tu nie wzrasta, choć na spodzie młodzie.

                               :)

~̅ Niech weźmie cholera, waśnie w mgle zrodzone,

mostem z przebaczenia, spieszmy gdzieś na stronę...