Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Chandra


Wiesława

Rekomendowane odpowiedzi

 

Czuję się dziś samotną wyspą,

pośród wielu samotnych wysp.

Po policzku płynie gorzka łza,

jeszcze bardziej samotna niż ja.

Do niej dołączyła kolejna

i płyną jedna za drugą,

swoją smutną zawartością

wypełniając ocean osamotnienia.

Jest tylu ludzi wokół nas,

czasem również blisko z nami,

lecz nie pomogą nam, niestety,

uporać się z duszy dylematami.

Samotni przychodzimy na ten świat,

realizujemy pragnienia dążąc do spełnienia.

Potem równie samotnie ziemię opuszczamy,

kiedy nadejdzie nasz czas pożegnania.

Z nikim wtedy nie podążymy,

w tą ostatnią, pełną tajemnic,

niebiańską drogą

przemienienia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...