Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

X - Koło Fortuny


Sekret

Rekomendowane odpowiedzi

Staliśmy się gwiezdnym pyłem w ruchomych
piaskach wyschniętej rzeki.
Siarczyście żłobimy szkielety
i skamieniałości machin urojonego czasu.

Ludzkie rośliny rdzawymi kłączami kreślą
reminiscencje - one mówią, że
Ziemia podda się recyklingowi, one piszą
Recykling z wielkiej litery.

Północ minęła już bez wątpienia, by musnąć
w horyzont Twego myślenia, spojrzenia na
wszechświat jak na drzewo, a ludzkie rośliny
 
w nim kłączami rdzawymi kreślą symbiotyczne
kręgi, męki odejmując przeklętym przez
roześmiany las pełen bezskrzydłych wróżek.


Mamo, dzisiejszej nocy znów widziałam Kozła, 
twierdził, że nazywa się Matołek, on chciał
bym zdjęła z niego podkowy


Mamo, jestem tylko kometą, której warkocze
zawiązują się wokół własnej szyi

Przybyliśmy z daleka, tam też powrócimy.
Przed Sądem Ostatecznym staniemy
równie nietrzeźwi, co nieżywi


- śpiące libertyńskie królewny zranione wrzecionem
z zapętlonego w historii Kołowrotka Fortuny 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Sekret (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...