JaKuba Opublikowano 2 Sierpnia 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 2 Sierpnia 2020 w ręku niosę swój koniec pośród kolorów i magii łąk gdy obok śpiewa las brzozy kołyszą sie w rytm patrzę w codzienność w pamięci błądzę chłonę tęsknotę i szum aż nadzieja pęknie ukradkiem jak ściółka pod stopami jeszcze jeden krok serce tańczy z szaleństwem wybieram najgrubszą z gałęzi by wytrzymała ten ciężar którego nie zdołałem unieść przepraszam 7 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Victoria Opublikowano 2 Sierpnia 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 2 Sierpnia 2020 @JaKuba Nie wszystko jesteśmy w stanie unieść i nie za wszystko musimy przepraszać... Pozdrawiam serdecznie :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
JaKuba Opublikowano 2 Sierpnia 2020 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 2 Sierpnia 2020 Dziękuję @Victoria i @huzarc Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Waldemar_Talar_Talar Opublikowano 2 Sierpnia 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 2 Sierpnia 2020 Witam - ciężki wiersz i smutny. Pozd. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
fregamo Opublikowano 2 Sierpnia 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 2 Sierpnia 2020 @JaKuba Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni; taką książkę przyniosłem kiedyś z urodzin kolegi choć potem nikt się do niej nie przyznał. Niestety to nie jest rozwiązanie. Podzielam słowa Viktorii Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
JaKuba Opublikowano 2 Sierpnia 2020 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 2 Sierpnia 2020 @Waldemar_Talar_Talar - dziękuję za odwiedziny :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Dariusz Sokołowski Opublikowano 2 Sierpnia 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 2 Sierpnia 2020 @JaKuba Człowiek nie zdaje sobie sprawy, że ta cienka niteczka losu, którą tak usilnie dźwiga, ma więcej niż dwa końce... Igranie z nastrojowością nie pisanie. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
JaKuba Opublikowano 2 Sierpnia 2020 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 2 Sierpnia 2020 @fregamo @Dariusz_Sokołowski - dziekuję bardzo za wizytę i komentarze. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Nata_Kruk Opublikowano 8 Sierpnia 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Sierpnia 2020 Kuba, dawno Cię nie czytałam... wyczuwa się ciężkość w... ciężarze. Dobry 'kawałek'. Pozdrawiam. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
JaKuba Opublikowano 13 Sierpnia 2020 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Sierpnia 2020 @Nata_Kruk - dziękuję za pamięć i dobre słowo. Pozdrawiam :) 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
duszka Opublikowano 13 Sierpnia 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 13 Sierpnia 2020 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Ciężar naszej duszy, podobnie, jak ciężar naszego ciała zależą też od nas.., a może nawet - przede wszystkim od nas..? Nie powinniśmy o tym nigdy zapomnieć. Mam wrażenie, ze to "przepraszam" o tym wie... Pozdrawiam optymistycznie :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się