Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przystań


lena2_

Rekomendowane odpowiedzi

Nie zabiję w sobie poezji,

choć nieraz utrudnia mi  życie,

lecz dzięki niej przecież potrafię,

przyglądać się chmurom w zachwycie.

 

I mogę w lirycznej przestrzeni,

zamienić niepokój na ciszę,

w nadziei że kiedyś pozwoli,

by duszy śpiew własny usłyszeć.

 

A kiedy świat znowu pogania,

stawiając brutalnie do pionu,

powracam wciąż do niej stęskniona,

jak z długiej podróży do domu.

Edytowane przez lena2_ (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość Franek K

Ja bym z kolei drugi wers proponował zinwersować i napisać "choć nieraz utrudnia mi życie". Masz wtedy pauzę - średniówkę wszędzie po szóstej sylabie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...