Nelson Opublikowano 22 Lipca 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Lipca 2020 Rozstaje I Zapach wśród róż niczym dziwnym nie będzie Kiedy rosną wzdłuż zwilgotniałych dróżek mchu Lancetami się prowadzą po trawie niewiele szybciej Od prawdziwej tęsknoty II Na dłoni pieszczący liść nieznanego ptaka Zostawił go jako posmak lata i rozgrzanych kamieni Przez Słońce pośmiane ciepło podłoża I prawdziwej miłości III Zielonym liściem odważnego drzewa leży Ciężko rzucony przez nań kamień, zbliża nas do jesieni I sypie igłami rozproszona istotność życia I prawdziwej śmierci IV Smakiem wątłości ucieka cień przed nami Gdy zima się zbliża a księżyc chowa częściej za górami Tak bardzo Cię kocham Między planetami. 2 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się