Cztery sposoby

Niedawno wpadł do mistrza młodzian sfrustrowany,

- Dziewka, którą miłuję, odmienne ma plany

przyjęła oświadczyny naszego sąsiada,

który  znaczny majątek, jak wiemy, posiada.

- Masz dwa wyjścia, wziąć inną lub czekać przez lata

żeby twój rywal w końcu odszedł z tego świata.

Jeśli żadne z nich jednak cię nie przekonuje

wynieś się gdzieś daleko, to cię zreflektuje.

- A jeśli tak nie będzie? – Zadał znów pytanie.

- Wtedy picie gorzałki tylko ci zostanie.

Jakieś inne propozycje???

Przyszedł mi do głowy sposób, ale niestety połączony ze słodką zemstą:

Kiedy już stąd wyjedziesz w najdalszy zakątek

Postaraj się tam zdobyć uznanie, majątek

Po czym zjaw się z powrotem w swych rodzinnych stronach

Tymczasem ona życiem mieszczańskim znużona

Widząc żeś jest światowcem i żeś pożądany

Zechce żywot porzucić swój ustatkowany

Więc przybieży do ciebie, blaskiem twym zwabiona

Twierdząc że cię czekała i że jest stęskniona

Ty wtedy jej umizgi z godnością odrzucisz

Miłość interesowną w zamtuzie wszak kupisz

Tak robił m. in. Wokulski, ale on był za dobry, a to działa różnie, w jego przypadku nie zadziałało. 

Pavulon dla zgreda

i Wasza jest scheda.

Pozdrawiam

PS.

To nie zbrodnia

to miłość.

Myślałem o pojedynku, ale tutaj na dwoje babka wróżyła:). 

Panie inżynierze.

To dla osób niewykształconych.

Naszym mieczem jest wiedza chemiczna.

Ewentualnie amonal albo trójjodek  - będą fajerwerki.

Pozdrawiam

To w korpo się nazywa: "competitive edge":). Pozdrawiam

@Marek.zak1

Problem jest wtedy, gdy się ową wybrankę naprawdę miłuje. Wtedy człowiek, nawet najbardziej pragmatyczny, przestaje logicznie myśleć i daje się wykorzystywać jak imć Wokulski.

Pragmatyzm nie wystarczy, potrzebna jest też pewna doza egoizmu i cynizmu, w rozumieniu oddzielenia emocji od decyzji. Bez tego człowiek jest, jak imć Wokulski manipulowany, mając wszystkie karty u siebie. 

Wiecie, był też jeden taki co z miłości zwariował i zrywał róże w listopadzie. 

Co to z chłopami wyprawiają te kobity? :)

Olać to (wcześniej można sobie popłakać i się upić, ale jednorazowo, żeby się nie krzywdować ;) :))

Nie ma nic gorszego niż zmuszanie do uczuć,  zresztą to i tak się nie uda :)

Rozumowo masz rację, ale te emocje potrafią się nie słuchać:). Pozdrawiam. 

Tego kwiatu to pół światu ;)

Powiedz to zakochanemu:). Pozdrawiam.

Wiem, wiem... :)