Niegodna

Za tą szarą myszką snują się cienie, bezboleśnie trwają na ścianach i podłodze, jak wisielczy nastrój edenu. Jeden z nich zapamiętał jej imię, szepcząc obcym do ucha niby klątwę, darł papierową duszę na strzępy. W akcie zemsty i desperacji, czując na sobie wstyd tego świata, wygryzła mu w brzuchu wejście do czyśca... Za tą szarą myszką snuły się cienie, dopóki nie zniknęła po własnych śladach.

@Ośmiorniczka, Ciekawe rozważania. Tekst pełen negacji wszystkiego i wszystkich - jedynie myszka działa, aczkolwiek destrukcyjnie. To horror. Budowa nie przypomina wiersza, racze rozważania - prozą. Czy p. lir.patrzy na świat jak Platon? 

Pozdrawiam Justyna.