Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Kobiecość


Milena

Rekomendowane odpowiedzi

Wichura tak silna,
Że wyrywa drzewa.
Ona stoi w zamieci,
Wiatr włosów nie rozwiewa.

 

Nie mruga powiekami,
Przed cierpieniem się nie chowa.
Nawet gdy śni,
Zawsze jest gotowa.

 

Nie czeka jej dobre słowo
Ani opiekuńcze ramię.
Czy krucha kra nadziei
Pod nią się załamie?

 

Istota szuka wyjścia,
A ona się uśmiecha.
Zostanie tu do końca,
Już zawsze będzie czekać.

Edytowane przez Milena
Bo tak lepiej brzmi. (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@ais Wydaje mi się, że to wyraz nadziei i optymizmu bohaterki oraz jej pełnego zaufania- na coś czeka, mimo iż peel nie daje jej najmniejszej szansy na pomyślne zwieńczenie. Być może jest to kochanek, przyjaciel, stracone dziecko, jednym słowem ktoś ważny, kto nie wróci, może jakiś wypatrywany przełom w życiu etc. Najważniejsza w tym wszystkim jest nieugięta postawa bohaterki.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ok. Już mam obraz (w głowie).

1 strofa - kolejna awantura w domu, ciosy padają, ale ona jest nieugięta

2 strofa - musi być czujna, mieszkając pod jednym dachem z oprawcą

3 strofa - jest zdana tylko na siebie, ale już brakuje jej sił, może podupadła na zdrowiu

4 strofa - wciąż ma nadzieję na lepsze jutro, chociaż Istota (ojciec, mąż, brat, syn, albo matka, córka) nie rokuje, może to choroba psychiczna, alkoholowa, może syndrom sztokholmski.

 

Teraz tak to widzę.

Dziękuję @dmnkgl za pomoc.

Pozdrawiam.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...