Ego

w moim magicznym Ego jest tysiąc mydlanych baniek,

a w każdej ziarenko na dmuchawcowym spadochronie się unosi,

wiecznie ogrzewa światła wiązka, pola pachną

chlebem orkiszowym a łąki cukrową watą...

muszę to przyznać choć raz a jak raz to i szczerze,

że me Ego nie chadza nie biega i nie skacze a jeździ na rowerze,

ogromnym jak wieża co chmurę drapie po brzuchu

czasem po plecach, po boku, po nosie i czole, a najczęściej po uchu...

nie chciałbym żyć jak wszyscy więc pewnie jak każdy z osobna,

karkołomnie i nietuzinkowo rzecz to oryginalna i niepodobna

matematycznie i sumarycznie wielorząd jedności daje

skończenie wielościan sześcianów wszystkich osobowości...

w moim Ego mieszka też mały chłopiec

w kaloszkach i na hulajnodze i fotograf

ekscentryk co nie cierpi fotografii

z nim włącznie

Dobre. Szczególnego znaczenia temu wielkiemu jak u większości z nas ego nadaje postać chłopca kochającego i nienawidzącego swojej pasji i siebie. Gdyby nie ta końcówka można by uznać wiersz za zabawną satyrę, którą chyba troszkę nadal pozostaje jednak jest czymś więcej. Doskonale oddaje walkę jaka toczy się w co poniektórych spośród nas. 

Jeszcze się przyrzepię - rym brzuchu - uchu. Nie bardzo, ale to szczególik. 

Udanego weekendu! 

@Pan Ropuch Fajnie, bezpretensjonalnie o czymś najbardziej pretensjonalnym co w nas siedzi. Dodam że ego może zabić, wczoraj odprowadziłem w ostatnią podróż jednego z moich dobrych kumpli... Z całego ego została mała puszka wypełniona prochem.

Nie przemawia do mnie.

Ani forma, ani przekombinowanie treści. Klasyczny przerost.

Dzień dobry,

poniżej moje skojarzenia muzyczne :)))

_____

Budujemy dom dla naszego EGO - jedni wznoszą pałace, wieżowce, wille z basenem, a drugim wystarcza chatka na kurzej łapce.

Jest kilka czułych momentów i dla tych momentów warto było tutaj się zatrzymać.

poZdrówka!

@Czarek Płatak @Jan Paweł D. (Krakelura) @ais Dzięki za ślad w postaci serca i komentarza. Fajnie, że wpadliście. Dziś dosłownie przed godziną ratowaliśmy(z moją Panią Żabą) pięknego dzięcioła czerwono-zielono-żółty, z raną w brzuszku. Byłem na przejażdżce rowerowej na peryferiach bez telefonu, a on sobie siedział przykulony na asfalcie. Na szczęście udało się zatrzymać inną rowerzystkę, która zadzwoniła po "dziki patrol" Wziąłem go na ręce i dopiero po 15 minutach zaobaczyłem, że krwawi. Patrol po 20 minutach od telefonu już był na miejscu. Będziemy się dowiadywać czy dał radę wydobrzeć i obiecuję, że zamieszczę info. Pozdrawiam!

Pan Ropuch

Ps.   @Somalija @iwonaroma Dziękuję również za serduszka.

Ps. 2 i Tobie beciu też dziękuję @beta_b

Ps. 3 To był Dzięcioł Zielony już wujek gugel pomógł

Ps. 4 Dzięki! @dmnkgl

Pan Ropuch