Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

łowca gołębi


Sylwester_Lasota

Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie rozumiesz? Sprzeczność polega na tym, że to co ma je chronić, ostatecznie je gubi, ale gołębie tego zwyczajnie nie rozumieją wybiegrając sobie bezpieczne, ich zdaniem, miejsce na gniazdowanie.

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jasna=oczywista, niejasna=nieoczywista, ale też ciemna jak dark side (trochę takiej poetyki mi się wkradło, ale mam nadzieję, że wszystkiego nie będę musiał wyłuszczać :)). Moim zdaniem istnieją, ale wszystko jest względne. Twoim zdaniem mogą nie istnieć np. :))) Nie będę się upierał.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Sylwester_Lasota

Człowiek z natury od urodzenia

w groźnego łowcę wnet się przemienia

od niemowlęcia łowów jest głodny

a mając do nich dostęp swobodny

 

i choć to pierwsze bezkrwawe łowy

pierwsze sygnały idą do głowy

przyssać się, wyssać, coś upolować

żeby w przyszłości móc egzystować.

 

Pozdrawiam

 

 

 

Edytowane przez Henryk_Jakowiec (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Każdy ma swoich wrogów, którzy mogą zniweczyć plany, a dodatkowo zły los robi to samo i może częściej. W 4 wypadkach o mało nie zginąłem. Skończyło się na operacjach i innych podobnych, a nie byłem obiektem żadnych łowów. Pozdrawiam. 

Edytowane przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Może jestem złym człowiekiem, ale nie lubię gołębi, nie przepadam :(

Takie ptasie hieny: dej pan bułę, normalnie ptasie żule!

Lubię ich gruchanie. I to wszystko.

Znam miejsca, gdzie nie można przejść po chodniku, bo są toaletą tych żuli.

Kocham wróble. O.

Pozdrawiam.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Sylwester_Lasota Super :).

 

Świetnie napisane. Naprawdę czuję sympatię do przekochanych gołębi w tym wierszu a potem smutek gdy czytam o ich losie.

Jedyne co do czego mam wątpliwości to ten niejasny fragment. Może bym pomyślał nad:

Gdzie chroni je od wiatru bezpieczna pułapka sprzeczność?

Ale możliwe, że twoja wersja jest lepsza. Nie wiem post factum jak długo musiałbym myśleć nad twoją interpretacją, gdybyś nie podał odpowiedzi. Natomiast wydaje mi się, że obrazowanie w wierszu jest takie, że łatwo sobie zobaczyć co się dzieje i tylko na tym fragmencie czytelnik się zatrzymuje i musi rozgryzać o chodzi.

 

To mówiąc, jak już wspominałem tekst wywołuje u mnie emocje. Do tego można go czytać na różne sposoby.

 

Przede wszystkim jako klasyczne memento mori, w którym gołębiami jesteśmy my wszyscy. Żyjemy sobie, kochamy, planujemy naszą przyszłość i często zapominamy, że to wszystko nie będzie wiecznie trwać. Że całe nasze poczucie bezpieczeństwa jest tak naprawdę złudne. I że nikt nie zna dnia ani godziny, kiedy ponury żniwiarz w stroju łowcy gołębi, po niego przyjdzie. I tak jak memento mori, ten wiersz nakłania by przykładać wagę do teraźniejszości. Do dążenia do dobrego życia. Do cieszenia się każdą chwilą, bo nie wiemy ile ich nam zostało.

 

W łagodniejszej wersji jest to powiedzonko: chcesz rozśmieszyć Boga, opowiedz mu o swych planach na przyszłość :).

 

I odczytuje wiersz jeszcze na drugi sposób. Gołębie to szkodniki. Latające szczury. By je wytępić zatrudniany jest łowca. Jednak jak czytamy o nich w wierszu trudno z nimi nie sympatyzować. Trudno im nie współczuć. Moim zdaniem gołąb symbolizuje tutaj wszystkich ludzi którzy w jakiś sposób nas wkurzają. Tutaj każdy sobie kogoś wstawi: inna opcja polityczna? Inne poglądy religijne? Inna drużyna sportowa? Czy może po prostu denerwujący wujek albo wredna sąsiadka.

 

Wiersz wydaje się mówić: możesz nie lubić tych ludzi. Ale w głębi duszy wszyscy jesteśmy tacy sami. Wszyscy mamy potrzebę bezpieczeństwa. Wszyscy chcemy kochać. Troszczymy się o nasze dzieci i martwimy o przyszłość. Skoro nawet taki szkodnik jak gołąb ma ludzkie cechy, to my wszyscy ludzie, nawet skłóceni, tym bardziej. I choćby dlatego na podstawowym poziomie powinniśmy się szanować.

 

Baardzo przyjemnie się czytało :). Dzięki!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, masz rację, to taki  trochę pleonazm. Poza tym, również Johny sugeruje, że przekaz, który jest oczywisty dla mnie, nie jest czytelny dla Czytelnika. Pomyślę jeszcze co mógłbym z tym zrobić. Dzięki za zwrócenie uwagi.

 

Pozdro :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Prawda ukryta jest w Twoich słowach

że instynkt łowcy wciąż się w nas chowa

wciąż gonić za czymś ciągle coś chwytać

tu jakieś auto tam znów... kobita (?)

 

niektórych kuszą prawdziwe  łowy

ja na bezkrwawe jestem gotowy

krwawych nie lubię poluję zatem

czasem ze starym swym aparatem

 

Dzięki Henryku za wgląd.

Pozdrawiam serdecznie :)

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Sylwester_Lasota

Też oko leci mi za kobietką

lecz ja poluję na nią z lornetką

bowiem uwiecznić nie mogę ciała

bo by mi żonka oj dała, dała.

 

Nieraz też patrzę także ukradkiem

jak idzie pani i kręci zadkiem

i przy tym szczupła jest niczym szprycha

mimo że idąc pączka opycha.

 

Pozdrawiam ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...