Hemoglobinka

poszedłem ja dziś nad rzeczkę

z niej pragnienie we mnie prysło

plumpla ślicznie pij troszeczkę

nagle dłoń mi coś odgryzło

księżyc świeci całą pełnią

migotliwy krążek srebrny

krople lecą go wypełnią

on samotny na dnie biedny

już zanurzam kikut krwawy

w wodę co czerwienią spływa

widzę dziewczę co do wprawy

kły wysuwa i przybywa

ja spragniony jestem wielce

wodę krwistą dzielnie chlipie

ona w ręce ma butelkę

pustą całkiem ledwo zipie

żal mi kobiecego ciała

co tak smutno rusza kłami

które suche w czaszce miała

dawno temu przed wiekami

mówi do mnie stęchłym głosem

prosto z szyjki ja nie lubię

brak kultury ja nie zniosę

tylko z gwinta tym się chlubię

wyciućkałem do kwaterki

z żyłki płynu czerwonego

co do ostatniej kropelki

wlała do przełyku swego

wtem zrobiła się namiętna

kiełki wbiła w moją szyję

ja już wiem o czym pamiętać

że na wieki z nią pożyję

nie czekajmy na słoneczko

mówi do mnie krwawo czule

chodź kochany tam łóżeczko

ja pod wiekiem cię przytulę

^^^^o^^^^^^^Bonus^^O^^^^^^^^^

    ↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔

– Hemoglobinko Ty moja.

– Żartowniś z Ciebie.

– Och, najdroższa. Pobrudziłem Cię kropelką krwi. Wybaczysz mi?

– Całe wiadro  owszem. Natomiast jedną kropelkę? Kpiny sobie robisz?

Ty już mnie nie szanujesz! Przyznaj się, bo ci gardło rozszarpię.

– Nie denerwuj się... ty moja Krwinko najmilejsza.

– Spadaj z trumny po krew. Ale mi już! Ile razy mam powtarzać?

Tylko, żeby nie skrzepła. Nie chce chrupać, ino pić!!

– Tam jest widać…

– Chyba twoją głupotę?

– Słoneczko widać.

– Mam to głęboko w kle... no dobra. Posuń się chociaż.

– Gdybym miał gdzie, to bym nie leżał na tobie.

Z trumny obok:

— Cicho tam, bo wiekiem przywalę! Pieprzone wilkołaki.

Nawet w dzień spać nie dadzą!

  — Tylko nie wilkołaki!! Durny krewniak!! Głupszy od osinowego kołka!